Η ΔΙΣΧΙΛΙΟΣΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ


[ΤΙ ΟΜΟΡΦΟΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!...]

            Ιδού ει καλός αδελφιδός μου,
            καί γε ωραίος προς κλίνη ημών
            σύσκιος
              Άσμα Ασμάτων 1, 16

Τί όμορφος που είσαι! Και τί ουράνιο κι άρρη-
το φως τα μάτια σου σκορπάνε στα δικά μου,
που οι ανεμοζάλες τά ’χουν και οι κόποι πάρει,
κι από χαρά σφαλνούνε – ΄τί είσαι ε σ ύ η χαρά μου!

Τα χείλη σου άγια ανοίγεις και μιλείς με χάρη,
κι αλήθειες λέεις μου που μιλούνε στην καρδιά μου.
Λεπτότατη σαρκός εσθήτα σού προβάρει
λευκότατου χιονιού το χέρι, βασιλιά μου...

Απάνω στ’ άνθια τ’ Απριλιού καλά θα γείρω
μαζί σου, που μικρός ζεφύρου τα ραντίζει
θρος ραίνοντάς τα με της ζωής το φρέσκο μύρο.

Τις μέρες μας η α θ ω ό τ η ς προστατεύει·
τη θαλερή μας κλίνη α υ τ ή γλυκά ας ορίζει,
όπου καν σφύριγμα φιδιού να μην ανέβει




Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.