ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ


[ΜΕ ΔΑΧΤΥΛΙΕΣ]

Με δαχτυλιές απ’ το πικρό στο σώμα μου

Δύο άλφα δύο και τα νι οστά ονόματος
– πώς να το φανταστώ παιδί
να με πονάει κάποτε το αλφάβητο

Φιλοδοξία κι αυτή μετά από τόσα χρόνια:
Άραγε ρίχνει κάποτε σκιά η απουσία μας
σ’ αυτούς που σχεδιάσανε καινούργιες ευτυχίες
πάνω από το γκρεμό των πιο αθώων μας ονείρων;

Το μη σε μέλει μη ρωτάς – όπως στα παραμύθια

Χαρτιά στον άνεμο όσα κράτησε το σώμα μου.



Από το βιβλίο: Βασίλης Λαλιώτης, «Το ένδοξο πένθος», Πλανόδιοn, Αθήνα 1997, σελ. 86.