ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
Η ΠΕΡΑΣΤΙΚΗ ΤΗΣ VIA PETRARCALa bella donna che cotanto amavi
την πέτυχα στη Νάπολη, στο δρόμο –
δαφνοστεφανωμένη Λάουρα διάβη-
κε απέναντι, κι εγώ περίμενα όσο
χρειαζόταν· δίπλα μου εθροΐσανε τα
κλαδιά του μεγαλείου. Ναν της δώσω
επήγα κάτι στίχους που ’χα γράψει,
μα το μετάνιωσα:
π ρ ο ς τ ί; Στιγμιαίως
εκλείστηκα στου κάλλους της τη χάψη,
κι ο χρόνος ο βραχύς σαν το καράβι
μ’ επήρε στις ακτές της λύρας. Χαίρε,
la bella donna che cotanto amavi!
Εδώ τις κράζουν bambole, munecas στη Σεβίλλη/
ΑπάντησηΔιαγραφήτις κορασιές τις πάμπολλες με τα φρουτώδη χείλη/
που σου ρουφάν απ' το μυαλό τα λογικά ως τον πάτο/
και δε σε σκιάζουν πόλεμοι και ταραχές αρμάτω.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ, από τον "Αρχετυπικό Τσάμικο στη Νάπολη", στη συλλογή "Με απ' όλα μέσα", εκδ. Τυπωθήτω
@ Λάουρα Λαλαπάνου: Ευχαριστώ πολύ για τη citation.
ΑπάντησηΔιαγραφή