ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΚΙ Η ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ
Η λάμψη του ποτηριού πλαγιασμένη στο τραπέζι.
Μια λάμψη κάπως λυπημένη, σχεδόν άχρηστη.
Αυτός την άγγιξε ανάλαφρα. Τα δάχτυλά του
έγιναν ξαφνικά χρυσά, τα νύχια του ρόδινα.
Το ποτήρι, ανεξήγητα, είχε αδειάσει.
Έτσι πληρούται και αγιάζεται το ποίημα.
Πράγα, 18.Ι.60
Από τη συλλογή «Χρωματικές λεπτομέρειες» (1963).
Από το βιβλίο: Γιάνης Ρίτσος, «Ποιήματα», τόμος Θ΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σελ. 93.
Το ποίημ αμάς το έστειλε η εικονιζόμενη φίλη του ιστολογίου κ. Adriana Lima.
Οφείλω να ομολογήσω ότι πετύχατε τον καλύτερο συνδυασμό εικόνας και ποιήματος στην ιστορία του αλωνακίου όπως την γνωρίζω εγώ!Προσέξτε τον τρόπο που έχει τοποθετήσει τα χερια της,κοιτάξτε την κολόνα του ποτηριού που αποτελούν τα θεόρατα πόδια της κυρία Lima!Συγχαρητήρια σε αμφότερους.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Συντελής Ιωάννης: Θα το μεταφέρω στην κ. Λίμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήα...ρε... Λιμάρηδες
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανώνυμος: Τιμή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή