ΡΙΤΣΟΣ!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΑΤΟΛΜΙΑ

Εσύ που στοχάζεσαι κι αμύνεσαι· εσύ που λείπεις
κάνοντας τάχα πως μένεις κοντά μας
εδώ, κάτω απ’ τη σκάλα· εσύ με τους φίλους σου
τους παλιούς φανοστάτες, τα γεφύρια – το ξέρεις εσύ·
τον όμορφο λοστρόμο τον δέσαν στο κατάρτι·
ένα μπουκάλι σόδα απόμεινε στο τσίγκινο τραπέζι.
Ακούς, λοιπόν, τις φυσαλίδες; Τί οξυμένη μνήμη·
τί οξυμένη ακοή. Και να νιώθεις ευχάριστα
το γλύστρημα του ψαριού μες στο λαρύγγι του γλάρου.

              Αθήνα, 11.Χ.72


Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Γραφή τυφλού», Κέδρος, Αθήνα 1979, σελ. 34.
Το ποίημα μάς το έστειλε η φίλη του ιστολογίου κ. Charisma Carpenter.