ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
[ΨΗΛΑ ΣΚΑΜΝΙΑ]
Ψηλά σκαμνιά τζουκ μποξ ποτήρια
μακριά μαλλιά ιδρωμένο σκοτάδι
το ωραιότερο χέρι
να μείνει κάτι ανέγγιχτο
το λίγο κόκκινο στην πόρτα
το μαντίλι στη σκάλα
η γυναίκα γδύνεται
ελευθερώνει ένα πουλί
σηκώνει ψηλά τα μαλλιά της
μπαίνει μες στον καθρέφτη
περνάει στο πιο βαθύ δωμάτιο
σκάβει μια τρύπα στον τοίχο
κρύβει το κλειδί της φυλακής
κρύβει το τελευταίο χειρόγραφό μου
αυτό που επανορθώνει τα λάθη μας
μες στην αλληλουχία των θαυμάτων.
Αθήνα, 27, IV.76
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Το ρόπτρο», Κέδρος, Αθήνα 1978, σελ. 129.
Το υλικό της ανάρτησης μάς το έστειλε η καλή φίλη του ιστολογίου κ. Tasha de Vasconcelos.
Πρώτη μέρα του χρόνου ,με ένα θαυμάσιο ποίημα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Χρονιά!
@ κόκκινη κίσα: Κλείσαμε με Σολωμό και ανοίξαμε με Ρίτσο. Για να πάει (από πάσης απόψεως) καλά χρονιά. Χαίρε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη επιλογή. Αυτό Το Ρόπτρο έχει έξοχα ποιήματα. Φέτος είναι Ετος Ρίτσου, για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Να τον θυμόμαστε. Καλή χρονιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία η senhora Βασκονσέλος. Ευτυχώς που δεν τη σκεπάσατε με καμμιά σοβιετική γούνα του poet.Καλή χρονιά και καταπράσινη!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ εαρινή συμφωνία: Για χάρη σου θα κρεμάσω άλλο ένα! Καλή χρονιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ locus solus: Είσθε... οικολόγος, απ' ό,τι πληροφορούμαι, και μου μιλάτε για γούνες; Καλή χρονιά, πεφιλημένε των μουσών.
ΑπάντησηΔιαγραφή