ΤΟ ΚΑΚΟ

LORD BYRON (1778-1824)


Ο ΑΡΙΜΑΝ

...Του ανοίγουν δρόμο αποβραδίς τα σύγνεφα, το κύμα
και σκήπτρο φιδοστόλιστο στα χέρια του κρατεί.
Σκάβει η ματιά του, η καθεμιά, στη γη κι από ’να μνήμα –
σ’ ανέμους κι αστραπόβροντα τη νύχτα περπατεί.

Φυσάει κι η θάλασσα βογγάει και τρίζει σαν καμίνι,
ξαναφυσάει κι απόκριση του δίνει η αστραπή.
Το σκότος σ’ ένα βλέμμα του τον ήλιο κατακαίει·
σαν περπατεί, απ’ τα θέμελα ραγίζεται κι η γη.

Όπου γυρίσει, όπου σταθεί, το θάνατο σκορπίζει,
γι’ αυτόν οι βόγγοι, οι στεναγμοί γλυκιά είναι μουσική·
μ’ ένα λαφρό του φύσημα το Σύμπαν μηδενίζει
και σε παλάτια πύρινα στον Άδη κατοικεί.



Μετάφραση: Γιώργης Σημηριώτης.
Δημοσιεύθηκε στο αθηναϊκό περιοδικό «Μπουκέτο», τ. Ι΄, τχ. 469, 16 Ιουνίου 1933, σελ. 915.