ΣΑΛΙΝΑΣ
PEDRO SALINAS (1891-1951)
ACUARELACon el cielo gris
la copla
triste de Sevilla
se afina, se afina.
En agua sin sol
sombras de naranjos
entierran azahares.
Arriba,
en las altas miras
esperan las niñas
los barcos de oro.
Abajo
aguardan los mozos
que se abran cancelas
a patios sin fondo.
Sin rubor se quedan,
pálidas, las torres.
Desde las orillas
las desesperadas
luces suicidas
al río se lanzan.
Cadáveres lentos
rosa, verde, azul
azul,verde, rosa
se los lleva el agua.
Το ποίημα μάς το έστειλε η καλή φίλη του ιστολογίου κ. Ίνα Ζόμποβα.
χωρίς την άδειά σου,
ΑπάντησηΔιαγραφήέκανa παρουσίαση του πολύ ωραίου μπλόγκ σου στο δικό μου:
http://ange-ta.blogspot.com/2008/10/blog-post.html
@ ange-ta: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Σπεύδω να δω τί "έγραψες"! καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή