ΣΑΝ ΚΛΑΡΙ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ

FEDERICO GARCÍA LORCA


ΚΑΣΙΔΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ

Ανθάκι γιασεμιού και ταύρος που τον έσφαξαν.
Πλακόστρωτο που πάει στο άπειρο. Γάλα. Σάλα. Άρπα. Κάμα.
Καμώνεται η κορασιά τον γιασεμένιο ταύρο
κι ο ταύρος είναι ωσάν μια ματωμένη εσπέρα που μουγκρίζει.

Αν είτανε ο ουρανός μικρούτσικο αγοράκι,
τα γιασεμιά θε νά ’σαν το μισό της μαύρης νύχτας
κι ο ταύρος ένα τσέρκι μπλε με δίχως ταυρομάχους
και μια καρδιά στο γείσο κάτω μιας κολόνας.

Πλην έλα οπού ’ναι ο ουρανός ελέφαντας,
το γιασεμί νερό χωρίς σταγόνα αίμα
και το κορίτσι σαν κλαρί νυχτερινό
στ’ απέραντο και σκοτεινό πλακόστρωτο ριγμένο.

Αναμεσίς στο γιασεμί και στον σφαγμένο ταύρο
ή γάντζος από φίλντισι ή κόσμος που κοιμάται.
Ελέφαντας στο γιασεμί και σκόρπια σύγνεφα
και μέσα στο ταυρί το σκέλεθρο της κόρης.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.