ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ
Η ΠΟΛΗΘα ’ταν ωραία αν ’ρχότανε ξανά κειό το βαπόρι
νέρινη –πίσω– αφήνοντας κορδέλα και αλαφρό
κι ανάφωτο μές στη σιγή της νύχτας να επροχώρει
με μια στην πλώρη του –ανοιχτή– βεντάλια από αφρό.
Η Πολιτεία η λίθινη –ορθή οπτασία των φόντων–
τότε, σκυφτή δραπέτισσα στους δρόμους τους σβηστούς,
θά ’φευγε (αντάμα –ανάβοντας στα χάη των οριζόντων
τα φώτα της– χρυσές φωτιές ονείρου εις τους ιστούς.
Το ποίημα το αφιερώνουμε στην εικονιζόμενη καλή φίλη του ιστολογίου κ. Eugenia Silva, που μας ζήτησε να της "κρεμάσουμε" κάτι ελληνικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου