ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΛΟΡΚΑ

FEDERICO GARCÍA LORCA


ΚΑΣΙΔΑ ΤΩΝ ΚΛΑΡΙΩΝ

Στο Ταματίτ, μες στις δεντροστοιχίες,
οι μολυβένιοι εφτάσαν, ήρθαν σκύλοι
και καρτεράν να πέσουν τα κλαριά,
προσμένουνε να σπάσουν μοναχά τους.

Στο Ταμαρίτ θα δεις και μια μηλιά
που απ’ τ’ αναφιλητά γεννάει ένα μήλο μόνο.
Αηδόνια σβήνουν δάκρυα, στεναγμούς
κι φασιανοί τους διώχνουνε απ’ τη σκόνη.

Χαρούμενα όμως είναι τα κλαριά,
γατί είναι σαν κι εμάς κλαράκια.
Δεν νοιάζονται για τη βροχή· τα πήρε ο ύπνος
λες κι είσαν δέντρα – τ ό σ ο απάντεχα!

Με το νερό στα γόνατά τους, καθιστές,
κοιλάδες δυό ελπίζουν στο φθινόπωρο.
Με βήμα ελέφαντα παράσερνε
το ημίφως τα κλαριά, τα κούτσουρα!

Στο Ταμαρίτ, μες στις δεντροστοιχίες,
πολλά παιδιά έχουν σκεπασμένες φάτσες,
και καρτεράν να πέσουν τα κλαριά,
προσμένουνε να σπάσουν μοναχά τους.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.