ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ


ΦΙΓΙΕΤΤΑ Γ. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ

Περίεργη κι ιδανική, έτσι που έλεγες πως
ποιος ξέρει από ποιού βιβλίου σελίδα έχει ξεφύγει,
ήρθε σαν άξαφνη εποχή, κι ακόμα ήρθε καθώς
η μέθη του έαρος έρχεται με τ’ άνθινά της ρίγη.

Τηε φούστας της παίζοντας ’κεί το βαλς το ποθεινό
ο αγέρας, της φανέρωνε κι ένα ποδάρι ονείρου,
κι αυτή –μ’ εκειόν τον μέλανο στο όμμα πούχε ουρανό–
διάβηκ’ υψώντας μια πτυχή του θείου της ποδογύρου.

Κι έφυγε – αχ! Ποιος ξέρει πού της φούστας της, αριά,
τον γύρο υψώνει και πατεί –Κυρία της Νύχτας πρώτη–
και μόνο αφήκε ’δώ κι εκεί, σαν μια σειρά κεριά,
τα φωτεινά των τακουνιών της χνάρια μες στα σκότη…



Από το βιβλίο: Γιάννης Σκαρίμπας, «Άπαντες στίχοι (1936-1970)», Επτάλοφος, Αθήνα [1970], σελ. 19.
Εικονίζεται η Jeanne Hébuterne, σε πίνακα του Μοντιλιάνι και σε φωτογραφία.