FRANCESCO PETRARCA
177 [: Ο ΕΡΩΣ, ΦΤΕΡΩΤΟΣ ΤΩΝ ΠΟΝΩΝ ΣΥΝΟΔΙΤΗΣ]
Ο Έρως, φτερωτός των πόνων συνοδίτης,
σε μιάν ημέρα μέσα μού ’δειξε τα πόσα
οι Αρδέννες μάγια κλειούν, καλά και καρδιοδρόσα,
και μ’ έβγαλε στον ουρανό της Αφροδίτης.
Γλυκό το δάσος να πατάς, νερά της κοίτης
να σε ξεπλένουν (άοπλος εσύ, με τόσα
ο Άρης όπλα απάνω του), και σε μια φόσα
την έγνοια να πετάς, και τη φριχτήν ειδή της
μεμιάς να σβήνεις. Άμα πέφτει της εσπέρας
το σκότος, τρόμους μού γεννάνε των ερώτων
τα έργα, ενώ εντός μου μουγκανάει το τέρας
των ματαιώσεων. Πλην όμως, με ανειπώτων
ορμών τη δράση με δροσίζει εδώ ο αγέρας
και με ξαναπηγαίνει στην πηγή των φώτων.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Το ποίημα αυτό αρέσει στην εικονιζόμενη φίλη μας κ. Olga Tanon.
Μας έκανες Γιώργο μου κι αγαπήσαμε τον Πετράρχη ξανά. Με άλλο μάτι πολύ όμορφο! Τον είδαμε να έχει πιο ανθρώπινη ειδή! ;) Και να δείχνει την αγωνία του για τον έρωτα.
ΑπάντησηΔιαγραφή*φόσα είναι τάφρος γύρω από φρούριο;
Υπέροχη μετάφραση! Υπέροχες λέξεις!
Καλό μεσημέρι!
Noμίζω ότι το ερώτημα δεν έχει ως τώρα τεθεί. Το θέτω εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμούμε το φιλί μιας (ακόμη) όμορφης γυναίκας ή τη συγγραφή ενός αριστουργήματος;
@ γητεύτρια: Όντως, "φόσσα" είναι αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ churchwarden: Μονομερές το ερώτημά σου. Αφορά μόνο τους άντρες.
ΑΠΑΝΤΩ: Από αριστουργήματα έχει βρωμήσει ο τόπος. Κανά φιλάκι μας λείπει για να νιώσουμε άνθρωποι.
Πρόκειται για απάντηση που δεν περίμενα (καλό αυτό).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη μονομέρεια θα διαφωνήσουμε. Απλώς έθεσα το ερώτημα από το δικό μου μετερίζι-οι πιστοί του έρωτος, ας απαντήσουν από το δικό τους.
@ churchwarden: Καμμιά φορά επιφυλάσσει εκπλήξεις η ζωή!...
ΑπάντησηΔιαγραφή