Πέμπτη 15 Μαΐου 2008
ΚΟΡΜΠΙΕΡ!
TRISTAN CORBIÈRE (1845-1875)
A L’ÉTERNEL MADAME
Mannequin idéal, tête-de-turc du leurre,
Eternel Féminin ! ... repasse tes fichus ;
Et viens sur mes genoux, quand je marquerai l'heure,
Me montrer comme on fait chez vous, anges déchus.
Sois pire, et fais pour nous la joie à la malheure,
Piaffe d'un pied léger dans les sentiers ardus.
Damne-toi, pure idole ! et ris ! et chante ! et pleure,
Amante ! Et meurs d'amour !... à nos moments perdus.
Fille de marbre ! en rut ! sois folâtre !... et pensive.
Maîtresse, chair de moi ! fais-toi vierge et lascive...
Féroce, sainte, et bête, en me cherchant un coeur...
Sois femelle de l'homme, et sers de Muse, ô femme,
Quand le poète brame en Ame, en Lame, en Flamme !
Puis - quand il ronflera - viens baiser ton vainqueur.
Κάτι από έναν μεταφραστή του Τριστάνου, τον Κώστα Καρυωτάκη. Ο κάτωθι ύμνος (εδώ σε απόσπασμα) δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία φιλολογικοσατιρική επιθεώρηση "Γάμπα", την οποία διηύθυναν οι αξιότιμοι, Μίμης Χλαπάτσας και Νίκος Τσαπατσούλιας:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕις την γάμπαν που 'ναι τόσον
σ' όλους μας προκλητικιά
έναν ύμνον να συνθέσω
μ' όλα μου τα γηρατειά.
Καλώς μας πρόβαλες, λοιπόν,
που 'ρθες με τα σωστά σου,
υπεραρτία, ευτραφής
και μ' όλα τ' απαυτά σου·
και μ' έκανες στα γηρατειά
και μένα το φαφούτη,
που να μασήσω δε μπορώ
ούτε ξηρό κουρκούτι,
να θυμηθώ χρόνια παλιά
κι ακόμα τόσα άλλα,
γιατ' ήμουνα στα νιάτα μου
γαμπομανής τα μάλα.
Και ποιος δε σε αγάπησε
και ποιος δε σε θαυμάζει;
Η θέα σου ποιόνε θνητό
δεν έλκει, δεν ταράζει;...
Και επειδή από τέτοιες συγκινήσεις μπορεί να τινάξει κανείς τα κώλα, ο Κορμπιέρ έχει μεριμνήσει για "Επιτάφιο". Μια γεύση (αν και στα ελληνικά δεν είναι τόσο εύγευστο):
Σκοτώθηκε από πάθος και πέθανε από τεμπελιά/Αν ζει, ζει από λησμονιά·/ να τι του απομένει:/ Η μόνη θλίψη του ήταν που δεν είναι η μετρέσα του. Κ.λπ.
(το απόσπασμα από μετάφραση του Ζήρα)
Χαίρετε!
@ lapsus digiti: Είχα κρεμάσει κι εγώ πριν κανα χρόνο Κορμπιέρ και Καρυωτάκη. Το πολύ εδώ δεν μας βαραίνει καθόλου. Ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή