Δευτέρα 19 Μαΐου 2008
ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΟΘΟΥΝ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ
REINALDO ARENAS
VOCES
Nosotros vinimos por el aire
Nosotros vinimos por el mar
Nosotros llegamos amarrados a la cámara de un auto
Nosotros llegamos sujetos a la rueda de un avión
Nosotros salimos conjurando tiburones y guardacostas
Nosotros salimos taladrando un túnel en el aire
Nosotros salimos agarrados a la cola de un cometa
Nosotros llegamos a nado, vomitando la bilis,
soltando el bofe,
los huesos al sol, deshidratados,
descarnado el corazón.
Sí, sin duda somos los más dichosos
– los afortunados.
Los demás yacen sin tiempo bajo el mar
o condenan nuestra fuga
mientras secreta y desesperadamente desean partir.
*********************
ΦΩΝΕΣ
Εμείς ήρθαμε από τον αέρα
Εμείς ήρθαμε από τη θάλασσα
Εμείς φτάσαμε δεμένοι στην καμπίνα ενός αμαξιού
Εμείς φτάσαμε εξαρτώμενοι από τη ρόδα ενός αεροπλάνου
Εμείς φύγαμε ξορκίζοντας φαγκριά και ακτοφύλακες
Εμείς φύγαμε ανοίγοντας τούνελ στον αέρα
Εμείς φύγαμε κρεμασμένοι από την ουρά ενός κομήτη
Εμείς φτάσαμε κολυμπώντας, χολή ξερνώντας,
με τον πνεύμονα να εκρήγνυται,
κόκαλα στον ήλιο, αφυδατωμένοι,
και την καρδιά ξεψαχνισμένη.
Ναι, δίχως καμιά αμφιβολία εμείς είμαστε οι ευνοημένοι
– οι τυχεροί.
Οι υπόλοιποι αναπαύονται άχρονα κάτω απ’ την επιφάνεια της θάλασσας
ή καταριούνται τη φυγή μας
ενώ μυστικά και ανέλπιδα και αυτοί τη φυγή ποθούνε.
Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη.
Υπάρχει ένα ποίημα του Arenas με τίτλο De modo que Cervantes era manco...που μου άρεσε όταν το διάβασα, αλλά δεν επιχείρησα τη μετάφρασή του γιατί μου λείπουν λέξεις. Ελπίζουμε στην ΈΛενα...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ μένανδρος: Νά είσαι σίγουρος ότι θα το κάνει.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ μένανδρος: Το αναρτώ κιόλας αμέσως, για να μην ψάχνει η Έλενα να το βρεί. Τί σύμπτωση: το ποίημα μου το έχει στείλει η Τζέσσικα Άλμπα (γι' αυτό και η ωραία φωτογραφία της της στην καινούργια ανάρτηση)!
ΑπάντησηΔιαγραφή