ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ
ΤΟΠΙΟ ΣΧΗΜΑΤΩΝ
Μπερδεύοντας την αυταρέσκεια με την αυτοπεποίθηση
την υστερία με το πάθος, τίποτα δεν κέρδισε
στην επαφή με τους ανθρώπους.
Μιαν επανάληψη μονάχα
τρόπων και λέξεων τελικά φθαρμένων
που απλώς τον ξεγελούσαν πως υπάρχει
πέρα απ’ το ακίνητο τοπίο των σχημάτων του.
Από τη συλλογή «Αντιδικίες» 1955.
Από το βιβλίο: Τίτος Πατρίκιος «Ποιήματα, Ι (1953-1959)», Κέδρος, Αθήνα 1998, σελ. 59.
Σας στέλνω το συνειρμό μου με τους θερμούς μου χαιρετισμούς!
ΑπάντησηΔιαγραφήEra dueño de sí, dueño de nada.
Como no era de Dios ni de los hombres,
nunca jinete fue de la blancura,
ni nadador ni águila.
Su tierra estéril nunca los frondosos
verdores consintiò de una alegría,
ni los negros plumajes angustiosos.
Era dueño de si, dueño de nada.
(El egoísta-Manuel Altolaguirre)
@ Έλενα: Ωραίο το dueño de sí, dueño de nada. Ευχές. Συνέχισε να μεταφράζεις τον κύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφή