ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ


Κ.Χ. ΜΥΡΗΣ

Π.Χ. - Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ

Στα πίσω χρόνια τα πικρά
οπού φωτιά δεν είχε
ο κόσμος στις βαθιές σπηλιές
τ' αλέτρι δεν κατείχε.

Μα μιάν αυγή, μια Κυριακή
μια 'πίσημον ημέρα
γεμίσανε τα φυσερά
λυτρωτικόν αέρα.

Κατέβηκεν ο Γίγαντας
μ' ένα δαδί στο χέρι
έριξε φώτα στις σπηλιές
και χάρηκε τ' ασκέρι.

Πήραν φωτιά τα σύδεντρα
τα σίδερα ελυγίσαν,
η γης οργώθηκε καλά
και τα φυτά εκαρπίσαν.

Πρωί πρωί τον πιάσανε
το γίγαντα και πάνε,
στον Καύκασο ξημέρωνε,
τρία πουλιά περνάνε.

Πουλιά μου διαβατάρικα,
τί βλέπετε στις στράτες,
τί κουβαλάει ο γίγαντας
στις σιδερένιες πλάτες;

Μπροστά πηγαίνει ο σιδεράς
με το σφυρί στο χέρι,
ξωπίσω του ο κλειδαράς
της μοναξιάς του ταίρι.

Ο πιο μικρός, ο πιο σκυφτός
ο πιο σκληρός στο πλάι,
αυτός κρατάει τα σύνεργα
γελάει, μα δε μιλάει.

Καρφώσανε το γίγαντα
στο βράχο του Καυκάσου,
τρία πουλάκια πέρασαν
και του 'λεγαν: Στοχάσου.


Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος.