FRANCISCO DE QUEVEDO
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΜΕΤΡΟ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΑΘΩΝ
Μες στης ψυχης λεν το κελλί πως γαληνεύει η
κρυφή πληγή. Τί πλάνη! Διότι εκεί δαγκώνει
της ζωής το υπόλοιπο, και μες στις φλέβες γκώνει
απ’ το μεδούλι που ρουφάει, καθώς θεριεύει η
φωτιά που τήνε σκάβει. Υδρωπική, εκατέβη
και μού ήπιε ώς και τις στάχτες! Τίποτα δεν σώνει
το σώμα μου που σκέλεθρο θα μείνει ως μόνη
απόδειξη ότι ο έρωτας σε σακατεύει.
Φοβάμαι τους ανθρώπους και με σκιάζει η μέρα·
τους τρόμους μου λυγμοί έχουν μαύροι κατακλύσει,
που εγίναν θάλασσα κουφή. Εγώ στον αγέρα
με τη φωνή του τραγουδιού έχω ξαμολήσει
τους στεναγμούς μου, αλλά του πάθους η φοβέρα
των θρήνων θρόνο στην ψυχή μου, αχ, έχει στήσει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Μήπως θα ήταν καλύτερα - λέμε τώρα - να άρχιζε έτσι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜες στης ψυχής λεν το κελλί πως γαληνεύει η/κρυφή πληγή.
(En los claustros de l' alma la herida / yace callada;) ;
@ ασφάκας δια χειρός κατσαμπρόκου: Έγινε κιόλας! Σ' ευχαριστώ, Ασφάκα (δια χειρός Κατσαμπρόκου), διότι ιλετρέ-ξεϊλετρέ, από ποιητική σκίζεις! Θες έναν κεφτέ;!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μαμά έστειλε τον Ασφάκα για ύπνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως δεχτεί τον κεφτέ σας αύριο.
"Μου ήπιε ως και τις στάχτες" -Γουστάρουμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚερνάμε μπίρα τον Ασφάκα (πάει τρέλα με τον κεφτέ!)
@ κατσαμπρόκος: Χαιρετισμούς στην Αγλαία.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ lapsus digiti: Αρκεί να είναι βελγική!
@Γιώργος Κεντρωτής: Κοκκινούλα Murph's πίνουμε! Έχουμε αδυναμία στις Ιρλανδικές (βλ. μαυρούλα Guinness...)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Κατσαμπρόκος:Μεις προσφέρουμε μπίρα και κιοφτέ και συ πας για ύπνο;!
@ lapsus digiti: Και οι ιρλανδέζικες καλές είναι. Άλλη χάρη έχουν όμως οι μοναστηρίσιες των Βέλγων - νομίζω...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Κεντρωτής: Βαρελίσια Stella artois και ριζότο με μύδια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σέβη μας στον σομελιέ!
@ lapsus digiti: Και πάει με τον Κεβέδο μούρλια! Χαίρε.
ΑπάντησηΔιαγραφή