ΓΕΦΥΡΕΣ

MANUEL ALTOLAGUIRRE


MIRADAS

Ojos de puente los míos
por donde pasan las aguas
que van a dar al olvido.
Sobre mi frente de acero
mirando por las barandas
caminan mis pensamientos.
Mi nuca negra es el mar,
donde se pierden los ríos,
y mis sueños son las nubes
por y para las que vivo.
Ojos de puente los míos
por donde pasan las aguas
que van a dar al olvido.


**************************


ΒΛΕΜΜΑΤΑ

Τα μάτια τα δικά μου γέφυρες μοιάζουν
απ’ όπου τα ύδατα περνούν
στη λήθη που οδηγούνε.
Στο ατσάλινο το μέτωπό μου επάνω,
προς τα στηθαία κοιτώντας,
οι σκέψεις μου διαβαίνουν.
Ο σκοτεινός αυχένας μου θάλασσα,
όπου οι ποταμοί χάνονται·
τα όνειρά μου σύννεφα,
χάρη στα οποία και για τα οποία ζω.
Γέφυρες τα μάτια τα δικά μου
απ’ όπου τα ύδατα περνούν
στη λήθη που οδηγούνε.


Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη.