ΟΛΩΣ ΤΥΧΑΙΩΣ

ΕΛΕΝΗ ΚΟΝΔΥΛΗ


Σ’ ΑΚΟΥΣΑ

Ποτάμι περνάς, θα σου πω, πως ποτέ
λογαριασμό της καθημερινότητας δε θα σου δώσω.

Κι ας περνάς
με μπλουτζίν κι όψη σάρκας
Θα σου πω
τα ψάρια, ναι, μα κολουμπούν στα φύλλα σου.

Κι εγώ;
Τι, έγώ;
Δηλητηριάστηκα μ’ ελπίδα, κάηκα.
Μια για πάντα.
Όχι τυχαία
Τα ψάρια σου σατα φύλλα μου, φιλιά σου στη σκιά μου καρδιά στα γόνατά σου.

Τυχαία στάθηκα και σ’ άκουσα.



Από το βιβλίο: Ελένη Κονδύλη, «Λάθος τρένο», Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2006, σελ. 39.