ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΕΛΠΙΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ


ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

Η αχτίδα του φωτός εσβήστη από το μάτι,
όπου έλαμπεν ο νους εν πλησμονή και πίστει·
κι ο ανθός, που με το κόκκινό του χρώμα επάτη
τα χείλη της ζωής βαθιά, κ α ι αυτός εσβήστη.

Το πνεύμα, που παλιά την λαγουδέρα εκράτει
του σώματος, αλήθεια, πού εξαφανίστη;
Τί θλιβερός, αχ, στοχασμός! – και σπέρνει κάτι
από του χάρου τη φοβέρα την κρατίστη

εις τες καρδίες. Ιδού, όμως, που οδός ανοίγεται
ομπρός σου με δροσίες και αχτίδες, και με άσματα
αγγελικών δυνάμεων ευθύς τυλίγεται

στο φως. Οδός υπάρχει και άλλη –δίχως σκάντζα
ετούτη– οπού τον νου σου χαύουνε φαντάσματα
φριχτά που όλο φρυάζουν: « Lascia ogni speranza! »



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.