ΝΙΚΟΣ ΧΑΓΕΡ-ΜΠΟΥΦΙΔΗΣ (1899-1950)
ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΑΙΘΕΡΙΑ...
Πλάσματα αιθέρια, τόσο απλά,
παραλλαγές αστέρων, όλο φως και γέλιο,
με ύφος δήθεν μοιραίο, φανταχτερό
-το μακιγιάζ (όλη η σοφία) στην μορφή-
και με ομιλία δήθεν ξενική...
Γεμίσατε, ωστόσο, κάποτε,
όταν ο ήλιος ήταν πιο γλυκός
κι ο ελαφρός αέρας σαν μεθούσε,
γεμίσατε ωστόσο κάποτε
με πόθους την ανέφελη ψυχή μου,
με όνειρα, με φαντασίες, με καημούς
την ύπαρξή μου...
Και είστε συνυφασμένες με
τους πρώτους, τους παιδιάτικούς μου πόνους,
σεις, δήθεν πυργοδέσποινες ονείρων,
αινίγματα ευκοδιάλυτα, εσείς,
πλάσματα αιθέρια, απλοϊκές
γόησσες των νεανικών μου χρόνων...
Πλάσμα αιθέριο είναι αναμφιβόλως και η κ. Paz Vega.
Παρατηρείται ένα κρεσέντο στην τελευταία στροφή ή δική μου μόνο εντύπωση είναι; Αυτές δε οι "πυργοδέσποινες ονείρων"..No comment!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι, άλλαξα γνώμη, τελικά θα τις σχολιάσω. Ούτε στίχος του Παπαϊωάννου να ήταν..
ΑπάντησηΔιαγραφή@κ. Κεντρωτή: Η Τσέχα μεταλλάχτηκε σε ΑΧΙ; Περισσότερα βέβαια δε ρωτάω, μη πεταχτεί από καμιά γωνιά κι αρχίσει πάλι τα πειράματα.
@elena: Όχι και Τσέχα, κυρία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορούσατε να κλικάρετε στο όνομα που εμφανίζεται στα σχόλια μου, και τις ανταπαντήσεις του κ.Κεντρωτή, για να μάθετε ποιος είναι ο ΑΧΙ;
Μήπως διαβάζετε μόνο τα δικά σας σχόλια; Μόνο, αγαπητή μου, που το διαδίκτυο δεν είναι ο καθρέφτης για να καθρεφτίζεται ο κάθε αυτάρεσκος επισκέπτης που επιδίδεται σε επίδειξη γνώσεων.
Την καλησπέρα μου!
@ Έλενα & ΑΧΙ: Ειρήνη υμίν, παίδες. Δεν τρέχει δα και τίποτα. Θα σας αφιερώσω από ένα ποίημα αύριο - έτσι, για το καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφή@A.X.I:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς αγαπητέ κύριε Α.Χ.Ι. που το ιντερνετ δεν είναι μόνο για τα "ψώνια" σαν του λόγου μου, αλλά και για εύθικτους κι ευερέθιστους. Σε ένα μπλοκ, βλέπετε, όλοι οι καλοί χωράνε.
Αν σας ενδιέφερε, βεβαίως, να ξέρουμε ποιος είστε, θα γράφατε και το όνομά σας και δε θα περιφερόσαστε ως Άνθρωπος Χωρίς Ιδιότητες. Και πριν μου πείτε ότι το κάνατε για συγκεκριμένο σκοπό ή ότι το "όνομά" σας είναι τίτλος βιβλίου, σπεύδω να σας προλάβω και να σας δείξω γι' άλλη μια φορά πόσο ψώνιο είμαι...Εγώ, πάντως, δεν παίζω με ψεύτικες ταυτότητες, ούτε διαδικτυακώς ούτε στην πραγματικότητα.
Διαβάστε επίσης άλλη μια φορά ότι η ερώτηση δεν απευθυνόταν σ' εσάς. Ξέρετε, αλήθεια, ποια είναι η Τσέχα και τι έχει προηγηθεί μ' αυτή σ' αυτό το μπλογκ? Γιατί απ' ό,τι θυμάμαι εμφανιστήκατε αρκετά αργότερα και από μένα και απ' την Τσέχα, που μόνο Τσέχα δεν ήταν κι ούτε βέβαια γυναίκα!
Τέλος, θα σας παρακαλούσα να αφήσετε σ' εμένα και στο δάσκαλό μου την επιλογή του τρόπου επικοινωνίας μας κι ανταλλαγής απόψεων κι εμπειριών όσον αφορά τη μετάφραση και τη λογοτεχνία. (Σε τελική ανάλυση γι' αυτό φτιάχτηκε το μπλογκ αυτό.) Πάντα φροντίζω να καθιστώ σαφές τι προορίζεται για εκείνον, οπότε αν ενοχλείστε τόσο μην τα διαβάζετε.
Τους χαιρετισμούς μου!
@Αγαπητή Έλενα
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ευθιξία ήταν για το Τσέχα, και όχι για το φύλο. Όσον αφαρά την πρωτοκαθεδρία και την παλαιότητα των σχολίων, δικαίως είναι δική σας αποκλειστικότητα. Ο εξουσαστικός λόγος όμως αφορά όλους μας. Κανείς δεν εμπόδισε τις επιλογές σας, αλλά να είσθε βέβαιη ότι ο διάλογος δεν γίνεται μόνο μεταξύ δύο προσώπων σ'αυτό το είδος επικοινωνίας που επιλέξατε. Αν έχετε ανάγκη εμπειριών και απόψεων, η δημόσια θέα τους οφείλει να κρίνεται και από τρίτους, όταν αυτοί κρίνουν απαραίτητο. Διαφορετικά ακολουθήστε άλλους δρόμους επικοινωνίας με τον δάσκαλο σας. Νομίζω ότι ο κ. Κεντρωτής δεν είναι μόνον δικό σας δάσκαλος, αλλά όλων όσοι συμμετέχουν σ'αυτή την συζήτηση, από επιλογή τους, ορίζοντας όμως αυτοί την έννοια του δασκάλου.
Η κατάθεση όρων όσον αφορά την επικοινωνία δεν θα μείνει όπως καταλαβαίνετε αναπάντητη.
Υ.Γ Δεν σας αποκάλεσα "ψώνιο" αλλά αυτάρεσκη. Αυτή η ιδιότητα είναι προσόν για μια γυναίκα. Κάτι ξέρουμε κι εμείς.
Μετά τιμής!
Αγαπητή Έλενα
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι που μετά από πολύ καιρό τα λέμε ξανά. Δεν πετάγομαι από καμιά γωνιά ως πάλαι ποτέ Τσέχα και δεν αρχίζω πάλι τα πειράματα, μου αρέσουν όμως τα πειράγματα. Ελπίζω ό,τι ως παίγνιον παίχτηκε εδώ να ήταν ευχάριστο και να μην έθιξε κανέναν, άλλωστε ξεκίνησε ως ένα παιχνίδι ανάμεσα σε μένα και τον δάσκαλό σας. Με τον ΑΧΙ, τον οποίο εκτιμώ έχω διαφωνήσει πολλές φορές, ώστε να μη δικαιολογείται σύγχιση και ταύτιση μαζί του. Άλλωστε οι ιδιότητές μου είναι υπαρκτές και φανερές. Με κολακεύει που θυμάσται ως στιχοπλόκο ακόμα τον φίλο μου τον Παπαίωάννου, αλλά θα είχε ενδιαφέρον για μένα το σκεφτικό σου για το πώς αυτός θα είχε γράψει για πυργοδέσποινες ονείρων, όχι ότι δεν θα μπορούσε βέβαια. Ίσως το κάνει και σας το αφιερώσει αργότερα. Να σαι πάντα καλά