ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ

ΔΗΜΗΤΡΑ Χ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ


ΗΓΕΜΟΝΙΑ

Η συντριβή είν' η αρχή του ονείρου
η μέρα που γεννάται το βουνό
και πάνω στην ψηλή κορυφή του
κάθεται μιά κατοπινή μητέρα
με τη φτερούγα της στο ανεμοβρόχι.

Εσύ, αγάπη μου, να με θυμαάσαι
Να με κοιτάζεις απ' τα σκοτεινά
Κι όταν βουίζει ο αέρας, κι όταν πέφτει.
Κι όταν χωρίς αιτία
χτυπάνε τα παράθυρά σου.

Να με καλείς με τ' όνομά μου
εδώ ψηλά που μεγαλώνω
σαν το δέντρο.


Από το βιβλίο: Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου, "Χώμα", Κέδρος, Αθήνα 1984, σελ. 64.