PAUL ELUARD
Η ΙΣΟΤΗΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ
Τα μάτια σου ξανάρθανε από χώρα αυθαίρετη·
Κανείς δεν έμαθε ποτές εκεί σαν τί ’ναι βλέμμα·
Δεν άλωσε το κάλλος των ματιών – τί εξαίρετη
Χάρη έχουν οι σταλίδες, τα στολίδια, οι πέρλες! Στέμμα
Φοράς γυμνούς λιθίσκους άνευ σκελετού, άγαλμα
Δικό μου. Κι ο ήλιος που τυφλώνει βλέπει στον καθρέφτη
Της όψης σου φωτός και σκότους ένα αμάλγαμα
Που απ’ το κεφάλι σου το θεόκλειστο μονίμως πέφτει
Μες στης αγάπης μου τ’ αγριωπά τεχνάσματα.
Ο ακίνητός μου πόθος είν’ ανίκητο τσαντήρι.
Αμαχητί σε παίρνω ακέραιη, δίχως κλάσματα
Σε μεταφέρω στα γιοφύρια που ’χω γύρω ενσπείρει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Η εικονιζόμενη -που της αρέσουν τ’ αγριωπά τεχνάσματα- είναι (φαίνεται, άλλωστε, γραμμένο) η κ. Ariadne Artiles
Κύριε Κεντρωτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι μεγαλόχαρες σαν την Ariadne Artiles,έχω την γνώμη ότι δεν πρέπει να παρουσιάζονται "Ρουχολογοδεμένες"
Δεν γίνεται πλέον, πρέπει να ρωτήσω... Γιώργο, πού τις βρίσκεις τόσες μούσες... Δυσκολευόμαστε και να διαβάσουμε τα ποιήματα, είναι αλήθεια... Ευθύνεσαι για την απόσπαση της προσοχής του αναγνώστη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρες
Βολκώφ
@ AXI & Θεοδόσης: Φίσκα είναι το διαδίκτυο από Μούσες. Η επιλογή, ωστόσο, πρέπει να είναι (σχετικώς και οπωσούν) σεμνή! Τη φίλη μου την Ariadne Artiles θα την ξαναβ(γ)άλω, αφού τόσο σάς άρεσε... (Διάφορες καλές μου φίλες μου κάνουν, πάντως, παρατηρήσεις μετά παραπόνων για μονομέρεια.) Σας χαιρετώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήMπράβο αγαπητέ Θεοδόση Βολκώφ! Με πρόλαβες, απόλυτα! Το ποιήμα είναι καταπληκτικό, αλλά (τι ειρωνεία!) εκεί που γράφει "Κανείς δεν έμαθε ποτές εκεί σαν τί ’ναι βλέμμα"· το δικό μου έφετγε στην σελίδα αντίθετα! Προς τα πάνω, αντί προς τα κάτω. Με πολλή προσπάθεια ολοκλήρωσα το διάβασμα, αλλά κι απ το μυαλό μου δεν έφευγε η πρώτη, αυθορμητη σκέψη "προτιμώ την Αριάδνη από τον Οσσι [Αρδίλες]"
ΑπάντησηΔιαγραφή