Το κάθετο ρήγμα του λόγου εξακολουθεί επί αιώνες αιώνων να καταπίνει τον άνθρωπο που έπεσε από τον παράδεισο της τρυφής. Ένα σύντομο στιγμιότυπο αυτής της αέναης διαδικασίας προσφέρει στον αναγνώστη το πρώτο και μοναδικό μυθιστόρημα του Βικέντιου Καρμπονάρου. Ο συγγραφέας, λίγο προτού φύγει από τον κόσμο, πασχίζει να αρθρώσει μέσα από τα εντελώς στοιχειώδη δεδομένα μιας προσωπικής του ιστορίας (αλλά και με την επανειλημμένως σωτήρια επίκληση του «Συνονόματού» του, του Βιτσέντζου Κορνάρου) τις ροπές του βιβλικού εκείνου «έγνω» που τον όρισαν σε όλη του τη βιοτική πορεία.
Ο λόγος –με όλες του τις μορφές, ακόμα δε και στις λεπτότατες εκφάνσεις του– είναι πανταχού παρών στις σελίδες του μυθιστορήματος. Η δραματικότητα του πραγματευόμενου θέματος υποστυλώνεται επιμελέστατα από πάσης φύσεως και καταγωγής προσηλώσεις του συγγραφέα με χαρακτήρα απολύτως μονομανικό. Το ανάγνωσμα, ωστόσο, κάθε άλλο παρά καταθλιπτικό είναι, ακριβώς επειδή σχεδόν σε όλες του τις γραμμές επελαύνει το χιούμορ δρώντας λυτρωτικά.
Ο Συνονόματος είναι ένα κιβώτιο, που έχει αξία ακριβώς επειδή είναι κιβώτιο, πέραν των όποιων τιμαλφών περιέχει. Είναι δε συνάμα και ένα τρελό πανηγύρι της γλώσσας, που «έγνω» και αυτή ό,τι ελλόγως ή παραλόγως «έγνω» και ο πεπτωκώς άνθρωπος.
Πρόκειται για ελληνικό ιδιότυπο campus novel, με ήρωες έναν φοιτητή Γλωσσολογίας στην Ιταλία, τον καθηγητή του, τον μεγάλο τους κοινό έρωτα (: την υπέροχη Λαουράνια Μπουονινσένια), ένα χειρόγραφο προς έκδοση και (κυρίως) τη γλώσσα. "Βικέντιος Καρμπονάρος" είναι το απαραίτητο για τις περιστάσεις του εν λόγω μυθιστορήματος ψευδώνυμο εμού, του Γιώργου Κεντρωτή, που υποδύομαι το ρόλο του "Επιμελητής της Έκδοσης" και τυγχάνω μπλογκάρχης του ΑΛΩΝΑΚΙΟΥ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ.
ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ
Προλογικό σημείωμα του επιμελητή της έκδοσης || Εν δια δυοίν || Όταν κάνουν στον ουρανό σκάντζα τα ηλιοφέγγαρα || Αλιλάτ αλίμενη, αιθεροπλανής και ερεβόφραχτη || Ένας σωρός σπασμένες εικόνες || Σύρματα λεπτότατα μαύρων μεταξένιων νερών || Μια φέτα πεπόνι || Η καλή και η κακή πουτίγκα || "Lanza", ελληνιστί "τρεχαντήρι" || Με το' να μάτι μόνο! || Η χαρά της ζωής || Μούνος καθεύδειν… ne la miseria || Ουχί το πτώμα αλλά την ζωήν || Υπολειπομένων ξεχρέωση || Στα περιβόλια και στους καμπινέδες || Δύο ποιήματα || Η επιστολή της αλήθειας || Λέω και εξηγώ μερικά άκρως κρίσιμα πράγματα || Τρεχάλες και πηλίκα || Για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους || Τελευταίες αναμνήσεις από την πτώση στο κάθετο ρήγμα του λόγου.
Το βιβλίο μου σας το συστήνει και η κ. Alicia Rickter, που όχι μόνο είναι εξόχως μελετηρή, αλλά και σας δείχνει σεμνά πού βρίσκεται το κάθετο ρήγμα του λόγου.
Κλικάροντας πάνω στις εικόνες τίς βλέπετε σε ευκρινή μεγέθυνση! Αξίζει τον κόπο...
