ΕΚ ΤΩΝ ΤΟΥ ΔΑΝΤΟΥ

DANTE ALIGHERI


[ΣΑΝ Η ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΧΑΙΡΕΤΑ ΣΕΜΝΗ, ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ]

Σαν η κυρά μου χαιρετά σεμνή, χαριτωμένη
με της τιμής χαρίσματα περίσσια στολισμένη,
ποίος ημπορεί το βλέμμα του επάνω της να ρίψει
χωρίς με φόβο στην ψυχή το λογισμό να κρύψει;

Κι όταν απ' όλους θαυμαστή, απ' όλους παινεμένη
με τη στολή της αρετής εντροπαλή διαβαίνει,
θαρρείς πως εκατέβηκε αφ' τ' ουρανού τα μέρη
να δείξει πώς θαυματουργεί του Άπλαστου το χέρι.

Εκστατικό επάνω της το μάτι λησμονιέται
και στέρνει φως μες στην ψυχή οπού ποτέ δε σβιέται.
Κανείς ας μην το παινεθεί ζωή πως δοκιμάζει,
αν δεν ευτύχησε ποτέ Εκείνη να θαυμάζει.

Πνοή γλυκιά ερωτική χαϊδεύει τη μορφή της
σα θείο πνεύμα τ' ουρανόύ σαν νά 'τανε η ψυχή της
και μες στα φύλλα της καρδιάς σιγά σαν γλυκοπνέει
-στενάζετε, στενάζετε- αδιάκοπα τους λέει.


Μετάφραση: Ναθαναήλ Δομενεγίνης.

Αι Μούσαι, έτος Β΄, φυλλ. ΛΑ΄, 1 Δεκεμβρίου 1893, σελ. 55.