ROSE AUSLÄNDER (1901-1988)
SONETT Nr. 7
aus dem "REGENBOGEN"
Wir reichen uns der Liebe rote Beeren,
gereift am Glühen unsrer Leidenschaft.
Ich will mit Inbrunst deinen Leib verzehren,
und iß du mich mit aller Liebeskraft.
Nun haben wir Ambrosisches genossen,
und unsrer Seele quoll des Nektars Saft.
Der träge Raum ist unter uns zerflossen
und hält nicht länger uns in seiner Haft.
Du bist mein angetrauter Sterngefährte.
Wir nehmen alles, was uns einst gehörte:
Des Lebens Lust, der Lust Unsterblichkeit.
Wir werden uns unendlich noch genießen
auf Erden und in fernen Paradiesen,
wie wir uns liebten vor Beginn der Zeit.
ΣΟΝΕΤΤΟ υπ' αριθμ. 7
από το "ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ"
Τις κόκκινες γευθήκαμε του έρωτά μας
τις φράουλες, ώριμες, στου πάθους μας την άψη.
Τα δυό μας σώματα, που είναι ανάμεσά μας,
ποθώ κοινό το στόμα μας να ρθεί να χάψει.
Και νέκταρ και αμβροσία στην ψυχή μας μέσα ήμπαν,
κι ο νους παρόμοια πήρε εδέσματα τροφή του.
Λοξό διαλύθηκε από κάτω μας το σύμπαν -
δεν μας κρατάει δεσμώτες πια στη φυλακή του.
Πιστό μου σύντροφο έχω εσένανε προς τ' άστρα.
Ξανάβραμε ό,τι από παλιά δικό μας άστρα-
φτε: την αθάνατη χαρά του βίου που ο πόνος
δεν βλάφτει. Αιώνια θα χαιρόμαστε ανείπω-
τους έρωτες στη γη και στης τρυφής τον κήπο,
ως αγαπιόμασταν και πριν υπάρξει χρόνος.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Αγαπητέ ποιηταλωνάρχα,
ΑπάντησηΔιαγραφήπώς να γιορτάσω την αλεγρία μου για το αλωνάκι ετούτο;Βιώνοντας ένα ποτηρακι κρασί,παραγωγής Σύβρου Λευκάδας και δυστυχώς όχι Βιέννης , στην υγειά σας!
Die Reblaus
von Hans Moser
Ich weiss nicht, was das ist,
ich trink' so gern ein Glaserl Wein,
es muss gar kein besonderer Anlass und kein Sonntag sein,
ich sitz' of stundenlang allein auf einem Fleckerl,
in einem Weinlokal in einem stillen Eckerl.
An anderen Menschen wäre das vielleicht zu dumm,
doch ich bin selig dort und weiss genau, warum:
Ich muss im früh'ren Leben a Reblaus g'wesen sein,
sonst wär' die Sehnsucht nicht so gross nach einem Wein;
drum tu den Wein ich auch nicht trinken, sondern beissen,
und hab den Roten grad so gern als wie den Weissen.
Und schwören könnt'ich, dass ich eine Reblaus g'wesen bin,
ich weiss bestimmt, ich hab' gehaust in einem Weingarten bei Wien,
drum hab' den Gumpoldskirchner ich so vom Herzen gern,
und wenn ich stirb, möcht ich a Reblaus wieder werd'n
Ich hab' mir schon als Kind gedacht:
was kann denn das nur sein,
wenn d'Mutter mir a Milch hat geb'n,
da wollt' ich schon an Wein,
ich konnte damals schon die 'Milli' net vertragen,
mir hab'n sich d'Haar aufg'stellt und umdreht war mein Magen.
Nach langem Hinundherstudieren kam ich drauf,
warum an wein ich lieber wie a 'Milli' sauf':
Ich muss im früh'ren Leben a Reblaus g'wesen sein,
sonst wär' die Sehnsucht nicht so gross nach einem Wein;
drum tu den Wein ich auch nicht trinken, sondern beissen,
und hab den Roten grad so gern als wie den Weissen.
Und schwören könnt'ich, dass ich eine Reblaus g'wesen bin,
ich weiss bestimmt, ich hab' gehaust in einem Weingarten bei Wien,
drum hab' den Gumpoldskirchner ich so vom Herzen gern,
und wenn ich stirb, möcht ich a Reblaus wieder werd'n.
Μήπως το ποιηταλωνάρης είναι πιο ωραίο από το ποιηταλωνάρχης?Αλωνάρης είναι λέει κι ο Ιούλης.Ναι,το προτιμώ χωρίς το χ. Διορθώνω λοιπόν, αγαπητέ ποιηταλωνάρη και όχι ποιηταλωνάρχη, ούτε ποιηταλωνάρα-συγχωρέστε με, το κρασί βλέπετε..-στην υγειά σας και πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ reblaus: Για τα καλά σας λόγια και για τις προσρήσεις ευχαριστούμε εκ βαθέων και ημείς οι πίνοντες νεράκι και καμμια κοκακόλα που και που. Να μας επισκέπτεσθε. ευχαριστούμε, βεβαίως, και για την ποεζία - και λέγετέ μας όπως τραβάει η ψυχή σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήGood morning! Το ποιηματάκι είναι προπολεμικό ή μεταπολεμικό; Εν πάση περιπτώσει, λίγο παλιομοδίτικο μου φαίνεται ή κάνω λάθος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, σας στέλνω και τη Γαλλική αυτοπροσωπογραφία της. Βαριέμαι να μεταφράσω. Ξέρετε, εσείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήautoportrait
Gitane juive
à la langue allemande
élevée sous un
drapeau jaune et noir
les frontières m'ont poussé
dans la slavité latine
américaine
Europe
dans ton chateau
j'ai rêvé
de ma prochaine naissance
@ locus solus: Φχαριστώ. Είναι πολύ παλιό. Από την πρώτη της συλλογή με τίτλο "ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ". Λέγεται ΣΟΝΕΤΤΟ ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 7. Θα αλλάξω τον τίτλο και στο ποστάκι. Πρόκειται για ποιήτρια πρώτης γραμμής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι νέκταρ και αμβροσία στην ψυχή μας μέσα ήμπαν,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μου θυμίζουν Κεντρωτή ή μήπως και Σκαρίμπαν;
@reblaus
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι βλέπουν τα μάτια μου;
"Eckerl", "Glaserl","Fleckerl", "net vertragen", "g'wesen sein".Αχ και να ξέρετε τι μου θυμίζετε...Πάνε δυο χρόνια κιόλας από τότε που χαιρόμουν το κρασί της Βιέννης (μιας και το αναφέρατε) στο Cafe Central και το Douglas.Περασμένα μεγαλεία!
Μου κάνει, όμως, εντύπωση! Βιεννέζος, γέννημα θρέμμα, ο Moser και να λέει "Weingarten"? Εξίσταμαι! Να γίνει "Heurigen". Δεν είναι δυνατόν να μπερδεύουμε τ' αυστριακά με τα γερμανικά (γιατί ως γνωστόν πρόκειται για "διαφορετικές" γλώσσες -κατά τους Αυστριακούς βεβαίως βεβαίως).
Χαιρετισμούς!
@elena
ΑπάντησηΔιαγραφήGrüß Gott! Αχ αυτά τα Kaffeehäuser της Βιέννης..Αν και περαστική από κει, πήρα μια γεύση. Καλύτερα μου ταίριαξε το Hawelka –πιο ζωντανό, ανήσυχο και ζυμωτικό από το Central, πιο φοιτητικό δηλαδής (με την παλιά καλή έννοια του όρου!)Και για κρασάκι Weinorgel στη Βäckerstr., και Grinzing βέβαια, για να μην ξεχνιόμαστε.
Όσο για τους Βιεννέζους και το μιλητό τους, πολύ συμπαθείς μου φάνηκαν οι άτιμοι κι αυτό το πολυδιάστατο και παιχνιδιάρικο Wiener Schmäh μου κίνησε την περιέργεια. Δεν τους έχω ζήσει βέβαια, αλλά θα τα καταφέρω κάποια στιγμή να ξεκουμπιστώ από την Ελλάδα, πού θα μου πάει. Έχω βέβαια πρώτα να λύσω το δίλημμα Wiener oder Berliner!
Tschau
@reblaus
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία συμβουλή όσον αφορά το ερώτημα "Wiener" ή "Berliner": Καλύτερα μη ζητήσετε βοήθεια προς επίλυση του διλήμματος από Βερολινέζους ή Βιεννέζους, καθώς, παρά το συναγωνισμό-ανταγωνισμό που διακρίνει συχνά τις μεταξύ τους σχέσεις, ό,τι ονομάζουν οι Βερολινέζοι (π.χ. Wurstsorte, donats usw.) "Wiener", οι Βιεννέζοι το ονομάζουν "Berliner". Με άλλα λόγια, δε θα βγάλετε και πάλι άκρη. Όσο για την προσωπική μου άποψη, θα πρέπει πρώτα να επιλύσω αυτό το δίλημμα myself!
Χαιρετισμούς!
@ μένανδρος: Τι θά 'θελες να σου θυμίζουν, δηλαδή: Δημήτρη Χριστολούλου;!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ reblaus & έλενα: Γειά σας, κορίτσια. Για να πω κι εγώ κάτι: η Έλενα είναι χανιώτισσα. Η reblaus κάποια σχέση έχει νομίζω μα τα Χανιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως δεν πρόκειται για δικό μου ψευδώνυμο! Όχι, το διευκρινίζω γιατί και Τσέχες είδαμε που μόνο απ' την Τσεχία δεν ήταν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσείς, βέβαια, κ. Κεντρωτή, το ξέρετε. Θα δούμε ξανά κάτι από Paz, Hernandez ή Halas; Το χαβά μου εγώ..
Θερμούς χαιρετισμούς!
@ έλενα: Κάτι θα δούμε, αλλά μη βιάζεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφή@elena
ΑπάντησηΔιαγραφήΧανιά! Αχ τί να πω που δεν υπάρχουν λόγια. Τα ψάχνω, αλλά αρνούνται να φυλακίσουν την ψυχή μου τούτη την ώρα. Όλο μου το βασίλειο, για μια νυχτερινή ποδηλατάδα χωρίς τέλος στην παραλία των Χανίων, ή ακόμα καλύτερα νωρίς το πρωί, την ώρα που ο ήλιος δειλά δειλά αρχινά να γαργαλά ουρανό και θάλασσα. Μάλλον τα Χανιά ανήκουν στις λέξεις κλειδιά για την ποιητική μου αφύπνιση!
Παρεπιπτόντως, αύριο έχουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας οι αγαπημένοι μου ποδηλάτρεις, στο Δημαρχείο στις 8μμ. Σε περίπτωση που είσαι στην πόλη και τυγχάνεις ποδηλάτρισσα και δη διαδηλώτρια.
Καληνυχτώ, με την ευχή να μη συνηθίσεις ποτέ την ομορφιά του τόπου σου. Δύσκολα πράματα για μας τους ανθρώπους, αλλά γι αυτό δεν είναι οι ευχές?
Χμ. Αποκάλυψα το όνομά μου κατά λάθος, έχω μπλεχτεί με τα πολλά username και κωδικούς που ταλαιπωρούν και προσπαθούν άδικα να παραμερίσουν την ανέμελη φύση μου. Αλλά επανήλθα, μετά από μεγάλο αγώνα να ανακτήσω την πραγματική μου ταυτότητα, πράγμα δύσκολο ως γνωστό τη σήμερον ημέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφή@elena
Όπως ήδη κατάλαβες, Areti=Reblaus. Δύσκολο πράγμα η ανωνυμία στον κυβερνοχώρο για απρόσεκτους.Το λάθος δε συγχωρείται.
@ αγαπητέ ποιηταλωνάρη,
ευχαριστώ για τη χαρούμενη πληροφορία.
Καληνυχτώσας!