Σάββατο 19 Μαΐου 2007
ΕΙΠΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΠΑΛΙ ΚΕΒΕΔΟ...
FRANCISCO DE QUEVEDO
ΔΙΑΟΛΟΘΗΛΥΚΟ ΦΤΙΑΣΙΔΩΜΕΝΟ ΝΑ Σ’ ΑΝΑΓΟΥΛΙΑΖΕΙ
Αν πέρναγαν ασβέστη ένα χέρι τη μανόλια
ή τ΄άσπρα κρίνα… κι αν με τίποτα φριχτά, άθλια λίπη
ψιμμίθιωναν τα ρόδα τα καλά, ώστε μιά τολύπη
φαιδρότητας να δείχνουν παραπάνω, την δε απώλεια
(την δήθεν!...) των γαρούφαλων σε λάμπρος με πιστόλια
μελάνης και βαφών διασώζαν (περιττόν γαρ!...) υπη-
ρετώντας ό,τι θεν οι τίντες και οι χημικοί οι τύποι,
παιδί μου, πές μου πώς δεν θα σε πιάναν τα διαόλια
ευθύς ως τά ’βλεπες;! Να τό ’δεις πρέπει (αλί!), Μπελίσα,
στον εαυτό σου ομοίως, που (ω, απάτη!...) βάφεις τις παρειές σου
για νά ’ν’ –λέει– ρόδινες. Τον Μάη σου τον αβρό με λύσσα
εκλείσαν σε βαζάκια –εκεί ν’ ανθεί–, αχ, οι εμμονές σου.
Στο δέρμα σου, όπου τρέφεται το έαρ –θα σου το πω στα ίσα–
λιπάσματα κοπριάς δουλεύουν: διόπερ, άντε χέσου!
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Cariline Rebeiro - με τ' όνομα "η κυρία... που κανέναν (κανονικά) δεν αναγουλιάζει
Έδωσα στον αυτόματο μεταφραστή το κείμενο του Κεβέδο στα ελληνικά και του είπα να μου το κάνει αγγλικά. Ιδού:
ΑπάντησηΔιαγραφήIf they passed lime a hand mano'lja or t'a'spra krj'na... and if with nothing frjhta', sordid greases bjmmj'cjwnan tyre good, in order that toly'pi fajdro'titas show more, the loss (supposedly!...) garoy'falwn in Lampros with pistols of ink and dyes they rescued (unnecessary gar!...) serving what cen the tj'ntes and chemists the types, my child, you say me how you they would not touch djao'lja immediately as ' vlepes! ' ' You see it should (alj '!), Mpelj'sa, in similarly, where (w, fraud!...) dyers your cheeks for ' n ' - it says - ro'djnes. The in May you the avro' with raby they closed in vaza'kja - there ancej' -, ah, your perseverances. In your skin, where is nourished e'ar - to you him I will say in equally-fertilizer manure they work: djo'per, a'nte he'soy!
Ιδίως γι αυτό το "unnecessary gar!..." πεθαίνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Κεντρωτή,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα με πεθαίνει εκείνο το "τίντες" της μετάφρασης.
Την καλησπέρα μου!
Ευγνωμονούμε τον αυτόματο μεταφραστή, που μας "παρέδωσε" τον Λάμπρο με τα πιστόλια μελάνης και βαφών, τον γνωστό κι ως "Πιστολά" ή "Ποιητή"...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ lapsus digiti & άνθρωποσ χωρίς ιδιότητεσ: Όπως βλέπετε, ο καθένας "τη βρίσκει" διαφορετικά στη μετάφραση. Χαιρετισμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή