ΑΓΡΙΟΤΟΠΟΙ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΩΝ ΚΥΝΗΓΙΩΝ

GEORG TRAKL (1887-1914)


IM DUNKEL

Es schweigt die Seele den blauen Frühling.
Unter feuchtem Abendgezweig
Sank in Schauern die Stirne den Liebenden.

O das grünende Kreuz. In dunklem Gespräch
Erkannten sich Mann und Weib.
An kahler Mauer
Wandelt in seinen Gestirnen der Einsame.

Über die mondbeglänzten Wege des Walds
Sank die Wildnis
Vergessener Jagden; Blick der Bläue
Aus verfallenen Felsen bricht.



ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Η ψυχή σωπάζει τη γαλάζια άνοιξη.
Ριγώντας βούλιαξε στα εσπερινά κλαδιά
τα δροσερά των εραστών το μέτωπο.

Ω, το πρασινωπό σταυροδρόμι. Σε μυστική συζήτηση
άντρας και γυναίκα γνωριστήκαν.
Ο ερημίτης πλανιέται με τ’ άστρα του
κοντά σε τοίχο γδαρμένο.

Στους φεγγαρόφωτους δρόμους του δάσους
βουλιάζουν οι αγριότοποι
λησμονημένων κυνηγίων· η ματιά του γαλάζιου
απ’ τους γκρεμισμένους βράχους προβάλλει.


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.