Τετάρτη 11 Απριλίου 2007
ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ-ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ (1885-1968)
Σ΄ΑΓΑΠΩ
Σ’ αγαπώ - δεν μπορώ
τίποτ’ άλλο να πω
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο!
Μπρος στα πόδια σου εδώ
με λαχτάρα σκορπώ
τον πολύφυλλο ανθό
της ζωής μου.
Ώ μελίσσι μου, πιες
απ’ αυτόν τις γλυκές,
τις αγνές ευωδιές
της ψυχής μου!
Τα δυο χέρια μου - νά!
στα προσφέρω δετά,
για να γείρεις γλυκά
το κεφάλι,
κ’ η καρδιά μου σκιρτά
κι όλη ζήλεια ζητά
να σου γίνει ως αυτά
προσκεφάλι!
Και για στρώμα, καλέ,
πάρε όλην εμέ -
σβήσ’ τη φλόγα σε με
της φωτιάς σου,
ενώ δίπλα σου εγώ
τη ζωή θ’ αγροικώ
να κυλάει στο ρυθμό
της καρδιάς σου!..
Σ’ αγαπώ - τι μπορώ
ακριβέ, να σου πω,
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο;..
ΕΡΩΤΑΣ ΤΑΧΑ;..
Έρωτας τάχα νά ’ν’ αυτό
που έτσι με κάνει να ποθώ
τη συντροφιά σου;
Που σα βραδιάζει τριγυρνώ
τα φωτισμένα για να ιδώ
παράθυρά σου;
Έρωτας νά ’ν η σιωπή
που όταν σε βλέπω, μου το κλει
σφιχτά το στόμα;
Που κι όταν μείνω μοναχή,
στέκω βουβή κ’ εκστατική
ώρες ακόμα;..
Έρωτας νά ’ναι ή συμφορά,
με κάποιου αγγέλου τα φτερά
που έχει φορέσει,
κ’ έρχετ’ ακόμη μια φορά
με τέτοια δώρα τρυφερά
να με πλανέσει;..
Μα ό,τι και νά ’ναι,το ποθώ,
και καλώς νά ’ρθει το κακό
που είν’ από σένα!
Θα γίνει υπέρτατο αγαθό,
στα πόδια σου αν θα σωριαστώ
τ’ αγαπημένα!..
Στο (δεύτερο) άσμα θ' απαντήσω με άσμα, το εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη ρωτάς τι μου συμβαίνει
κι είν' η νύχτα ζαλισμένη,
το μηδέν γιατί αγγίζω
και στην άσφαλτο ραγίζω.
Μη ρωτάς τι μου συμβαίνει
κι είμ' απ' όλους κι όλα ξένη,
στο κενό τι με βυθίζει
και στα δύο με χωρίζει.
Μη ρωτάς, μη ρωτάς,
έρωτας είναι η αιτία.
Μη ρωτάς, μη ρωτάς,
έρωτας είναι κι όχι αστεία.
Μη ρωτάς τι μου συμβαίνει
κι είν' η νύχτα ζαλισμένη,
τι με καίει, τι με τρομάζει
και να φεύγω μ' αναγκάζει.
Μη ρωτάς τι μου συμβαίνει
κι είμ' απ' όλους κι όλα ξένη,
τι με κάνει να δακρύζω
και να ντύνομαι στο γκρίζο.
Στίχοι: Χρήστος Προμοίρας
Μουσική: Στέλιος Φωτιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία
Την καλησπέρα μου!
Γειά σου, Έλενα. Γιατί απάντησες μόνο στο δεύτερο άσμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ένα ακόμη τραγούδι για το τι είναι ο έρωτας προς απάντηση της Έλενας
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα πια δεν μου αρκεί
ο έρωτας να διαρκεί
θέλω να μην πεθαίνει
και όταν έρθει η στιγμή
για της καρδιάς μας τη ρωγμή
πρώτος να το μαθαίνει
Γιατί είναι ο έρωτας φυγάς
και όσο να τον κυνηγάς
αυτός θα σου ξεφεύγει
κι όποιος αγάπησε πολύ
μονάχος ήρθε στη ζωή
και πάλι μόνος φεύγει
Εμένα πια δεν μου αρκεί
μονάχα να πολιορκεί
ο έρωτας τα στήθια
θέλω να μπήγεται βαθιά
σαν μαχαιριά μες την καρδιά
να ψάχνει την αλήθεια
Ερμηνεία: Κώστας Μάντζιος
Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος
Στίχοι: Αντώνης Παπαϊωάννου
@κ. Κεντρωτής: Απάντησα στο δεύτερο γιατί διαβάζοντας το ρητορικό "έρωτας να 'ναι τάχα;" μου ήρθε στο νου ως απάντηση το άσμα που έστειλα. Για το "Σ'αγαπώ" υπάρχουν τόσα τραγούδια και ποιήματα γραμμένα που φοβόμουν ότι θ' αδικήσω διαλέγοντας κάποιο ή κάποια μόνο απ' αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Παρα)δείγματα είναι τα παρακάτω:
Σ' αγαπώ για να μπορώ
να κρατιέμαι στη ζωή
σ' αγαπώ για να γεννιέμαι
κάθε αυγή.
Σ' αγαπώ για τους φτωχούς
τους δειλούς, τους μοναχούς
Σ' αγαπώ για ν' αγαπώ
τη γη, το φως, το παν.
Τι να πρωτοπιάσω
για να θημηθώ;
Αν ποτέ σε χάσω
Θα χαθώ
Αν ποτέ σε χάσω
ξέρω θα χαθώ.
άνοιξ' την καρδιά σου
να κλειστώ.
Κράτα με σ' ευχαριστώ
Σ' αγαπώ για να κοιτώ
κάθε μέρα πίο ψηλά
να πολώ για κάθε δάκρυ
που κυλά.
Σ' αγαπώ για τα παιδιά
στα νχτερινά σχολειά
σ' αγαπώ για ν' αγαπώ
τον κόσμο που θα 'ρθει
και δεν θα ματωθεί.
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Παραδοσιακό
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Και:
Ήμουνα μόνη μες στη ζωή μου κι όταν σε βρήκα όλα άνθισαν.
Στεγνό χωράφι το κορμί μου χίλια ρυάκια το πότισαν.
Έλα και πάλι μέσα στο κρύο έλα σαν φως να με ζεστάνεις.
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σαν το λουλούδι ανοίγω μέσα στα πέταλα σε τυλίγω
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ κι όλη η γη γιορτάζει γιατί η αγάπη μας μέλι στάζει
Σ' αγαπώ... Ω, έλα! Έλα!
Σαν μελωδία απ' την Ινδία θέλω να μπω μέσα στη καρδιά σου.
Να σε βαφτίσω στην μαγεία και να μεθύσω απ' τα φιλιά σου.
Είσαι ο ήλιος, είσαι το φεγγάρι κι εγώ θα γίνω ιέρεια σου.
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σαν το λουλούδι ανοίγω μέσα στα πέταλα σε τυλίγω
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ κι όλη η γη γιορτάζει γιατί η αγάπη μας μέλι στάζει
Σ' αγαπώ... Ω, έλα! Έλα!
Κάθε γυναίκα θέλει έναν άντρα να την ποθεί, να την ανασταίνει.
Και κάθε άντρας, μια γυναίκα για τη ζωή να τον μαθαίνει.
Έλα ουρανέ μου να γίνουμε ένα είσαι ο μόνος άντρας για μένα.
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σαν το λουλούδι ανοίγω μέσα στα πέταλα σε τυλίγω
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ κι όλη η γη γιορτάζει γιατί η αγάπη μας μέλι στάζει
Σ' αγαπώ... Ω, έλα! Έλα!
Στίχοι: Κρίστη Στασινοπούλου
Μουσική: Παραδοσιακό
Πρώτη εκτέλεση: Κρίστη Στασινοπούλου
Όπως και το:
Σ'αγαπώ με το σώμα, δίχως νου
με το μπλε και το άσπρο του ουρανού...
Σ'αγαπώ, σ'αγαπώ, σ'αγαπώ
κι ας το ξέρω πως δε θα μου βγει σε καλό.
Και φοβάμαι
τις βραδιές που δεν κοιμάμαι
πως μια μέρα
ίσως να μη σε θυμάμαι.
Εγώ όμως προσωπικά προτιμώ το εξής άσμα που μου είναι πιο, ας πούμε, οικείο:
Σ'αγαπώ, σ'αγαπώ γιατί είσ' ωραία
σ'αγαπώ γιατί είσ' ωραία, σ'αγαπώ γιατί είσαι εσύ.
Το παρά-, το παράθυρο κλεισμένο, το παράθυρο κλεισμένο, το παράθυρο κλειστό.
Άνοιξε, άνοιξε το ένα φύλλο
άνοιξε το ένα φύλλο,
την εικόνα σου να δω.
Σ'αγαπώ, σ'αγαπώ γιατί είσ' ωραία
σ'αγαπώ γιατί είσ' ωραία, σ'αγαπώ γιατί είσαι εσύ.
@iren:Ευχαριστώ για την "αφιέρωση". Συμφωνώ κι εγώ με αυτήν την "ερμηνεία", αυτό το νόημα του έρωτα, μόνο που ταυτόχρονα το θεωρώ αρκετά..αισιόδοξο, αν όχι ανέφικτο κι ανεδαφικό (τουλάχιστον για το σημερινό κόσμο). Βέβαια, απ' την άλλη, ίσως ακριβώς γι' αυτό να γίνεται τραγούδι, γιατί εκφράζει το ιδανικό! Πάντως, οι στίχοι μου αρέσουν πολύ και δεν είναι η πρώτη φορά που μου αρέσουν οι στίχοι του συγκεκριμένου στιχουργού. Το ξέρετε άλλωστε.
Καληνύχτα!