Ο εκλεκτός φίλος του Αλωνακιού της Ποίησης Κουτσουρέλιος μου ανακοίνωσε ότι έχω δημοσιεύσει το ίδιο ποίημα του Φραντίσεκ Χάλας ήδη δύο φορές. Θα μπορούσα να το ξαναδημοσιεύσω για τρίτη φορά (προκειμένου να αποδείξω ότι ό,τι έγινε δεν έγινε από λάθος!...) Προτιμώ, ωστόσο, να ξαναδημοσιεύσω Χάλας, αλλά ένα άλλο ποίημά του! Συμπάθιο...
FRANTIŠEK HALAS
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΑΤΙΚΟ ΠΛΗΡΩΣ
Φθινόπωρο είταν το ρούχο της
Φθινόπωρο και τα μαλλιά της
Φθινόπωρο ομοίως τα μάτια της
Φθινόπωρο είταν το στόμα της
Το στήθος της επίσης φθινόπωρο
Όπως φθινόπωρο και τα όνειρά της
Το κορμί της πάλι φθινόπωρο
Η μαχαιριά της – αυτή κι αν είταν φθινόπωρο
Φθινόπωρο σαν το χαμόγελό της
Αλλά κι ο πόθος της φθινόπωρο δεν είταν άραγε
Ή μήπως δεν φθινοπώριαζε η τρυφεράδα της
Όπως ακριβώς φθινοπώραινε και το σκιάξιμό της
Φθινοπωριάτικη είταν ολόκληρη
Σαν υμνωδία από ψυχοσάββατο μέσα βγαλμένη
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Phthinopôro - damit ist ein gewißes Abstandhalten seitens der Geliebten gemeint, in das ihre Süße besteht und das sie zugleich unerreichbar macht.
ΑπάντησηΔιαγραφήWir erfahren nicht, ob der Sommer gekommen ist - nicht mal ob der Winter... Die Frau versteht sehr gut, in sich Sommer und Winter zu verbinden. D i e s e Liebe ist daher eine erstarrte Sache; an der Ambivalenz einer solchen Schönheit geht ihr Verehrer -und somit das lyrische Ich- zugrunde.
Zunächst wird natürlich auf die Jahreszeit angespielt, in der sich die beiden kennengelernt haben. In der Folge wird die Zeitdimension transzediert und mit einem anderen Sinn versehen. Dennoch verweist die zeitliche Verankerung des Gedichts auf die Wirklichkeit des betreffenden Kontakts, womöglich im Sinne einer Herausforderung an die Geliebte.
Finden Sie diese Lektüre möglich, lieber Blogarch? Guten Abend!
Hochachtung!!Υπέροχο!Νομίζω ότι "μόλις" βρήκα μια άλλη μεγάλη αγάπη μετά (ή μαζί με) τον Καβάφη και δεν ξέρω σε ποιον το οφείλω: στο πρωτότυπο (το οποίο δεν γνωρίζω, αλλά μπορώ να φανταστώ) ή στο υπέροχο μετάφρασμα; Προφανώς και στα δύο.
ΑπάντησηΔιαγραφήJetzt aber zur Sache!
Θα διαφωνίσω με τον callimachus όσον αφορά την "αποστασιοποίηση" και την απόμακρη στάση του "αντικειμένου" του πόθου, καθώς η επιλογή της συγκεκριμένης εποχής θα μπορούσε απλά ν' αποδίδει καταλληλότερα το αίσθημα αυτό της γλυκειάς μελαγχολίας που προκαλεί ο έρωτας (όπως ακριβώς και το φθινόπωρο).
Όσο για την απουσία αναφοράς στην εξέλιξη των συναισθημάτων (Καλοκαίρι,Χειμώνας) πιστεύω ότι είναι επιδιωκόμενη, καθώς τον ποιητή τον ενδιαφέρει να περιγράψει τα συναισθήματα μιας δεδομένης στιγμής, να περιγράψει την ποιότητα αυτών των συναισθημάτων, προκειμένου ενδεχομένως να βρει, μέσω αυτής της περιγραφής, τη λύτρωση. Για τον ποιητή το πριν και το μετά είναι ήσσονος σημασίας. Σημασία έχει το τώρα, το φθινόπωρο.
Αναφορικά δε με το ενδεχόμενο να υπονοείται (με την επιλογή αυτής της εποχής) η εποχή της γνωριμίας, συμφωνώ, όπως επίσης είναι πιθανό το φθινόπωρο να ήταν απλά η αγαπημένη εποχή του ποιητή. Γιατί όχι;
Μ' όλα αυτά θέλω να πω ότι πέρα από τις όποιες ερμηνείες μπορεί να δώσει κανείς για ένα ποίημα και οι οποίες είναι σχεδόν τόσες, όσοι και οι αναγνώστες, πιο σημαντικός είναι (κατά τη γνώμη μου) ο βιωματικός χαρακτήρας ενός ποιήματος. Μ'αυτό εννοώ ότι αξία έχει το πώς βιώνει κάθε αναγνώστης ένα ποίημα, πώς το κάνει δικό του, καθώς και το αν το ποίημα προσφέρεται για κάτι τέτοιο (τουλάχιστον αυτό μου υπαγορεύει η ιδιότητα της μεταφράστριας).
Σίγουρα υπάρχουν αμέτρητες ερμηνείες, καθώς στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι είχε ο ποιητής στο μυαλό του την ώρα που έγραφε, αλλά επίσης επειδή ακριβώς κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό τρόπο θέασης της πραγματικότητας. Το βασικό είναι (πάντα κατά την άποψή μου) να "μιλάει" το ποίημα στην ψυχή και να βιώνεται.Αυτήν την προϋπόθεση πληροί το συγκεκριμένο ποίημα στην περίπτωσή μου και πιστεύω ότι αυτό θα ευχαριστούσε περισσότερο το δημιουργό από το να ψάχνω να βρω "τι ήθελε ο ίδιος να πει" γράφοντάς το...
Εν αναμονή περαιτέρω σχολίων,
'Ελενα
Lieber Calimachus, als Blogarch bin ich sehr stolz darauf, dass Sie dem Blogspublikum eine so tiefgreifende Analyse kurz und buendig vorschlagen. Natuerlich ist Ihre Lektuere nicht nur moeglich, sondern auch -zumindest meinersets- verteidigungswuerdig. Avanti - aber auch mit Ihrer Dissertation zur Erlangung des Doktorgrades!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Έλενα, κι εσύ σωστά τα λές. Και χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα "παιδιά φανατικά για γράμματα", και δη για τα γράμματα της ποίησης. Όπως ξέρεις (και ο εκλεκτός Callimachus κάθε άλλο παρά το αγνοεί) η καλύτερη τέχνη του Ερμή -η και ΕΡΜΗΝΕΙΑ αποκαλούμενη- είναι αυτή που σε αφήνει / εξαναγκάζει να πεις νόμιμα αυτό που βλέπουν τα μάτια σου, ακούνε τ' αφτιά σου κ.λπ. Ο καθείς, λοιπόν, και το ερμηνευτικό κλειδάκι του μέσα στο ορίζοντα των προσδοκιών του - Erwartungshorizont τό' λεγε αυτό το τελευταίο ένας τύπος ονόματι Γιάννης-Γιώργος Γκάνταμερ. Ελεύθερα, λοιπόν! Και σε σένα, αβάντι!
ΑπάντησηΔιαγραφή