tag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post4553636331362298057..comments2023-07-13T13:13:17.213+03:00Comments on ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ: ΛΙΓΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΙΣΓιωργος Κεντρωτηςhttp://www.blogger.com/profile/05927475382730956774noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-88520453176866482032007-07-07T21:49:00.000+03:002007-07-07T21:49:00.000+03:00Πώς φεύγουμε έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά!Πώς φεύγουμε έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά!losthttp://www.blogger.com/profile/11030937147329396831noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-44971398582816853642007-07-07T21:58:00.000+03:002007-07-07T21:58:00.000+03:00Eh ? που λένε και οι Ιταλοί...Eh ? που λένε και οι Ιταλοί...Γιωργος Κεντρωτηςhttp://www.blogger.com/profile/05927475382730956774noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-29127433307919909582007-07-07T22:07:00.000+03:002007-07-07T22:07:00.000+03:00Κι είμαστε νέοι, πολύνέοι, και μας άφησεν εδώ, μια...Κι είμαστε νέοι, πολύ<br><br>νέοι, και μας άφησεν εδώ, μια νύχτα, σ' ένα βράχο,<br>το πλοίο που τώρα χάνεται στου απείρου την καρδιά,<br>χάνεται και ρωτιόμαστε τι να 'χουμε, τι να 'χω,<br>που σβήνουμε όλοι, φεύγουμ' έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά!<br><br>Τι νέοι που φτάσαμεν εδώ... (του ιδίου)losthttp://www.blogger.com/profile/11030937147329396831noreply@blogger.com