tag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post67286315948935517..comments2023-07-13T13:13:17.213+03:00Comments on ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ: ΑΧ, ΠΟΥ 'ΣΑΙ ΝΙΟΤΗ...Γιωργος Κεντρωτηςhttp://www.blogger.com/profile/05927475382730956774noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-48986431257018907272007-12-27T20:19:00.000+02:002007-12-27T20:19:00.000+02:00"πού δειχνες" ή "πόδειχνες" γρ..."πού δειχνες" ή "πόδειχνες" γράφει το αρχικό; Κάπου το θυμάμαι , αχνά, "πόδειχνες"Θεόδωρος Α.Πέππαςhttp://www.blogger.com/profile/03344386211993718648noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-50773196960155360032007-12-28T09:18:00.000+02:002007-12-28T09:18:00.000+02:00Εύχομαι να έχετε τα νιάτα σας και την ομορφιά σαςΑ...Εύχομαι να έχετε τα νιάτα σας και την ομορφιά σας<br><br><br><br>ΑΧ ΠΟΥ ΣΑΙ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΣ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΜΟΥΝ ΑΛΛΟΣ<br><br>Χρόνε, ζηλιάρη τσ’ αντρειγιάς και τσ’ ομορφιάς προδότη,<br>για πε μου, γιάειντα μάχεσαι και καταλυείς τη νιότη;<br><br><br><br>Τη νιότη μου ’ρωτεύτηκα με τα περίσσα κάλλη<br>κι ήβρηκε ο νους μου κοιμηθιά στη δροσερή τζη αγκάλη.<br><br>Γλυκό πουλί τση νιότης μου με το γ-κελαηδισμό σου,<br>εδιάβηκεν η ζήση μου σ’ ένα γλυκό σκοπό σου. <br><br> <br>Τση νιότης το λουλουδικό ο χρόνος ξεριζώνει<br>εις το μπαξέ σαν το θωρεί τση ζήσης να φυτρώνει.<br><br>Μέσα στο γ-κύκλο τση ζωής η νιότη λαμπυρίζει,<br>μα σα γ-και τ’ άστρο χύνεται κι οπίσω δε γυρίζει.<br><br>Έ τη μ-παντέρμη πώς περνά η νιότη και διαβαίνει<br>και τα καλύτερα κιανιούς τα χρόνια ντου τα παίρνει!<br><br> <br>Νιότη που στέκει στα πρεπά και στα ψηλά σαϊντίζει<br>στο μπαξεδάκι τσ’ αθρωπιάς σαν τον αθό μυρίζει!<br><br>Του μουλτεζίμι στο σωρό, του τρυγητή στο τρύγος<br>μοιάζει τση νιότης ο μπαξές, ζαρίφικος, μα λίγος.<br><br><br><br>[μουλτεζίμης: ο φοροεισπράκτορας των σιτηρών την εποχή της Τουρκοκρατίας – ζαρίφικος: λεπτεπίλεπτος και όμορφος].<br><br><br><br>Μήνα που σέρνεις τσ’ έντεκα, δυο ζάλα κάμε οπίσω,<br>να πάρω νιότη δυο ρουφιές, να ξανασυνεχίσω.<br><br><br>Θε μου μεγαλοδύναμε, απού ’δωκες τη νιότη,<br><br>κι εκειά ελπίζει και πατεί ούλη η γι-αθρωπότη.<br><br> Στη νιότη μου μ’ ορτάκηδες και φίλους επορπάτου,<br><br>που μπάλλες δε λογιάζανε και ζάλα του θανάτου.<br><br><br><br> [μπάλλες: βλήματα, οβίδες ή σφαίρες].<br><br><br><br> Τση νιότης όμορφο πουλί που μίσεψες μακριά μου,<br>ώστε να ζω θα σε γροικώ να φτερουγάς στ’ αφχιά μου.<br><br><br><br> Πράσινο κι ανθοστόλιστο είν’ το δεντρί τση νιότης<br>σαν το ποτίζει με χαρές του χρόνου ο καταπότης.<br><br><br><br> Αθός ήτον η νιότη μου στσ’ άνοιξης την πεζούλα<br>μα ο χρόνος κι οι ανεμικές στεγνώσαν τη δροσούλα.<br><br> Σπαθί κρατείς δαμασκηνό, νιότη μου αμαζόνα,<br>κι απάνω σ’ άτι φτερωτό τον Ήλιο ’χεις κορώνα.<br><br> <br> Χαρά στη νιότη που βαστά ανάποδα το κιάλι<br>και τα βουνά θωρεί μικρά και τη ζωή μεγάλη.<br><br> Η νιότη τσ’ έχει τσι χαρές μα τση ξεφεύγει ότi<br>ένα ανοιγόκλειμα ματιού είναι κι η έρμη νιότη.<br><br><br><br> Όλα τση νιότης μπορετά, μα σ’ ένα σφέλνει μόνο:<br><br>θαρρεί θα κάμει αδερφοχτό και σύντεκνο το χρόνο.<br> <br><br> Νά ’τανε τρόπος να κρατώ την κάψα πού ’χει η νιότη,<br>για να μπορώ στα γεραθειά ν’ αντέξω την κρυγιότη.<br><br> Ρυτιδιασμένο πρόσωπο και στα μαλλιά μου χιόνια,<br>κι αναστορούμαι με καημό τση νιότης μου τα χρόνια.<br><br> Τη νιότη δεύτερη φορά ποτέ δε θα τη ζήσεις,<br>Γγι’ αυτό σ’ ελπίδες ψεύτικες μην τήνε καταλύσεις. <br><br><br>Ποιος σάντολος σε βάφτισε και σε ποια κολυμπήθρα;<br><br>Νιότη μου, δεν επόσωσες ούτε μια δαχτυλήθρα. <br><br><br> Νιότη, κι είντα πογίνηκες κι εγίνηκα σεΐρι;<br>Κατάμουτρα μου τά ’κλεισες πόρτα και παραθύρι!<br><br><br><br>[σεΐρι: θέαμα, περίγελος]<br><br><br><br>Νά ’χα κλουβί ολόχρυσο, νιότη να φυλακίσω!<br>με τα φτερά τζη πέταξε και δε γυρίζει οπίσω. <br><br>ΚΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ<br><br>Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου<br>Μουσική: Απόστολος Καλδάρας<br>Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού<br><br>Πήρα απ' τη νιότη χρώματα<br>κι απ' την αγάπη νήμα<br>κι έπλεξα ένα όνειρο <br>όμορφο, μα τι κρίμα,<br>εσύ το ποδοπάτησες <br>στο πρώτο σου το βήμα.<br><br>Όμως θέλω τη ζωή μου να τη χαρώ<br>γι' αυτό δεν τα πάω κόντρα με τον καιρό,<br>γι' αυτό δεν τα πάω κόντρα με τον καιρό,<br>κι αν μου έφυγε μι' αγάπη, άλλη θα βρω.<br><br>Στο περιβόλι της καρδιάς <br>με πλάνεψες και μπήκες.<br>Τα μύρα μου και τους ανθούς <br>στον έρωτά μου βρήκες,<br>πάτησες τα λουλούδια μου <br>και σαν τον κλέφτη βγήκες.Κικήnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-5935402242075121412008-01-01T17:11:00.000+02:002008-01-01T17:11:00.000+02:00Kαλή Χρονιά να έχουμε Υγεία και οικογενειακή ευτυχ...Kαλή Χρονιά να έχουμε Υγεία και οικογενειακή ευτυχίαΘεόδωρος Α.Πέππαςhttp://www.blogger.com/profile/03344386211993718648noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-73943497371897967942008-01-01T18:56:00.000+02:002008-01-01T18:56:00.000+02:00Κι εγώ με τη σειρά μου εύχομαι ολόψυχα καλή χρονιά...Κι εγώ με τη σειρά μου εύχομαι ολόψυχα καλή χρονιά στους αγαπητούς Συναλωνιστές, γεμάτη υγεία, χαρά και πνεύμα δημιουργίας!!<br><br>Κι έτσι για να σας ευχαριστήσω, στέλνω από τη λεβεντογέννα (κι όχι μόνο) Κρήτη την εξής μαντινάδα:<br><br>"Όσα πιστόλια και χασίς στα Ζωνιανά κρυμμένα,<br>τόσα καλά στο σπίτι σας θε να 'ρθουν μαζωμένα!" <br><br>Θερμούς χαιρετισμούς!Elenahttp://www.blogger.com/profile/16310089079978142903noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-16556395605783535812008-01-02T11:00:00.000+02:002008-01-02T11:00:00.000+02:00Γεια σου Έλενα και καλή χρονιά, όπως και σε όλους ...Γεια σου Έλενα και καλή χρονιά, όπως και σε όλους ευχές για υγεία και ευτυχία. <br>Και σου απαντώ με μια αυτοσχέδια μαντινάδα για το καλό τση χρονιάς<br><br>Όσα δενδρύλια χασίς <br>φυτρώνουνε στην Κρήτη<br>τόσα να έρθουνε καλά <br>μες στο δικό σου σπίτι<br><br>και όταν τα καπνίσουμε<br>και κάνουμε κεφάλι<br>στην προσφιλή σου ποίηση<br>επέστρεφε και πάλι<br><br>γιατί στο λέω δεν κρατώ<br>ούτε και τ' απαντέχω<br>τις μαντινάδες να γροικώ<br>και όχι τον ΒαγιέχοΜένανδροςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-62347297620383727622008-01-02T16:50:00.000+02:002008-01-02T16:50:00.000+02:00Επειδή ούτε κι η Έλενα μπορεί να αδιαφορήσει για τ...Επειδή ούτε κι η Έλενα μπορεί να αδιαφορήσει για τη "δράση" του Μένανδρου, αφιερωμένο:<br><br>Στην ποίηση πάντα θα γυρνώ κι εκείνη ας με ζορίζει,<br>γιατί βαθιά την αγαπώ και κόπους μου αξίζει.<br><br>Το Αλωνάκι ας είν' καλά κι οι φίλοι εδώ πέρα<br>που μ' αγαπούν, τους αγαπώ και γράφουν κάθε μέρα.<br><br>Την Κρήτη τώρα αφήνω εγώ κι ο άνεμος με παίρνει<br>γιατί αλλού ο δρόμος μου με πάει και με φέρνει.<br><br>Θερμούς χαιρετισμούς!Elenahttp://www.blogger.com/profile/16310089079978142903noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-56537188791441322872008-01-03T22:40:00.000+02:002008-01-03T22:40:00.000+02:00@ θεόδωρος α. Πέππας: Νομίζω ότι έχεις δίκιο: &quo...@ θεόδωρος α. Πέππας: Νομίζω ότι έχεις δίκιο: "πόδειχνες" - παρασύρθηκα από το μελοποιημένο τραγούδι του Μαμαγκάκη. Αύριο θα ελέγξω.<br><br>@ κική: "Ποιος σάντολος σε βάφτισε και σε ποια κολυμπήθρα;" Χαίρε, Κική, σε πάω!<br><br>@ μενανδρος & Έλενα: Ευχαριστώ που κρατήσατε το ΑΛΩΝΑΚΙ ανοιχτό!<br><br>@ ΟΛΟΥΣ: ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!Γιωργος Κεντρωτηςhttp://www.blogger.com/profile/05927475382730956774noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-11982306775312001782008-01-04T16:30:00.000+02:002008-01-04T16:30:00.000+02:00Τρελλός παπάς με βάφτισεμα ήμουν χοντρή και τα ...Τρελλός παπάς με βάφτισε<br>μα ήμουν χοντρή και τα 'φτυσεΚικήnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-77564369549145788.post-89681128157955479502008-01-04T18:15:00.000+02:002008-01-04T18:15:00.000+02:00@ Κική: Σε βάφτισε παππάς τρελλός / και επιστοποιή...@ Κική: Σε βάφτισε παππάς τρελλός / και επιστοποιήθη ατελώς / πως αυτός μεν ήταν at a loss / ενώ εσύ 'σουν παρά θίν' αλός.Γιωργος Κεντρωτηςhttp://www.blogger.com/profile/05927475382730956774noreply@blogger.com