ΒΙΒΛΙΑ... ΒΙΒΛΙΑ...

 

ΒΙΒΛΙΑ... ΒΙΒΛΙΑ...

Ο ΠΙΚΑΣΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ

 

PABLO PICASSO

 

ΠΑΡΙΣΙ, 31 ΜΑΡΤΙΟΥ 1952

[ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ]

 

το φως απ’ των φανοστατών το λάδι που φωτίζει στη Μαδρίτη των μαγιάτικων νυχτών τα ευγενή πρόσωπα του λαού που εκτελέστηκε από κείνο το παράξενο αρπακτικό στον πίνακα του Γκόγια είναι ο ίδιος φρικτός σπόρος που φυτεύτηκε από χέρια γεμάτα προβολείς στο ανοιχτό στήθος της Ελλάδας από τις κυβερνήσεις που ξερνάνε φόβο και μίσος. Ένα τεράστιο λευκό περιστέρι πιτσιλίζει τη γη με τον θυμό του πένθους του

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

 

Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ

 

JUAN-EDUARDO CIRLOT

 

Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ

 

Η καρδιά μου είναι δική μου, όταν περνάω

από κάποιες σιωπηλές λεωφόρους,

όταν στα σύννεφα ανεβαίνουν

μαζί με τη στεγνή μορφή μου εκλάμψεις

και δεν ξέρω αν τα μάτια που με βλέπουν

ανήκουν στην αγάπη μου ή απλώς στη μνήμη.

Η καρδιά μου είναι δική μου, όταν νιώθω

ότι στα δάχτυλά μου σπάει το άπειρο

με το γλυκό του βλέμμα,

με τη μυστική του λάμψη.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

 

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ

 

JUAN-EDUARDO CIRLOT

 

[ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ]

 

Είμαι ένας άνθρωπος συνηθισμένος και μοναχικός

που ζει θλιμμένος ορισμένες ώρες

παρέα με τις απροσδιόριστές του σκέψεις.

 

Εξωτερικά υποφέρω όπως όλοι

και τα ίχνη υπομένω τα καθημερινά και ανεξίτηλα.

Βγαίνω ντυμένος στα γκρι. Κάμποσες φορές φοράω

ροζ γραβάτα.

 

Από μακριά κοιτώ τους κήπους,

χώρια βρίσκομαι απ’ τον ουρανό, πολίτης όντας

στο τσιμέντο εγγεγραμμένος και στον κουφό

και απαρηγόρητο θόρυβο των πλατειών.

 

Η καρδιά μου είναι δική μου κάποιες μέρες

ιδιαιτέρως όμορφες.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

 

ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ

 

JUAN-EDUARDO CIRLOT

 

ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ

 

Είσαι το κορίτσι εκείνο

που με γυαλιά και με βιολέτες έπαιζε,

κι ο τρελαμένος γύρω ορίζοντας

γινόταν συνεχώς χλομότερος.

 

Είσαι το κορίτσι εκείνο

που μαζί μου μες σε κάποια λούμπα χάζευε

των χειμώνων την αργή εμφάνιση –

κάτι χειμώνων σαν τα ουράνια άσπρων.

 

Είσαι το κορίτσι εκείνο

που από στράτα πεθαμένη έφτασε

τραγουδώντας γλυκά, πολύ γλυκά,

την ώρα που έπεφτε το λιόγερμα και ήταν από κάτω.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

 

ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΠΟΥΛΙ

 

JUAN-EDUARDO CIRLOT

 

ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΠΟΥΛΙ

 

Θλιμμένος είμαι στα μάτια μου τα γεμάτα σιωπή

γιατί κανένας δεν καταλαβαίνει τούτο το τοπίο

ούτε τρέχει η νύχτα ίσαμε τους θρήνους μου.

 

Μια λέξη μόνο θά ’θελα,

ένα ρόδο να βοά στην έρημο.

 

Κανείς όμως δεν ξέρει τούτο το μαρτύριο,

ούτε κοιτάει το παράθυρο όπου πεθαίνω

έχοντας από κάποιο ανεξιχνίαστο όνειρο νικηθεί.

 

Το μόνο που θά ’θελα είναι μια λέξη,

ένα χέρι χαμένο στην έρημο.

 

Κανείς όμως δεν καταλαβαίνει αυτό το τοπίο,

ούτε τρέχει η νύχτα ίσαμε το τραγούδι μου,

και θλίβομαι τα βάσανά μου ακούγοντας.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.