ΣΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ

 

MAX JACOB

 

ΣΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ

 

Οἱ γυναῖκες μας κάθονταν σὲ ἄλλον πάγκο. Τὴ θέση μου ἐγὼ τὴν ἀναγνώρισα ἀπὸ τὰ βιβλία καὶ τὰ χαρτιά. Ἀναγνώρισα τὴν αὐγὴ ἀπὸ τὰ σπίτια μπροστά μου, ἀλλὰ ἀδυνατοῦσα νὰ καταλάβω τὸ κατὰ πόσο ἦταν πολὺ νωρὶς ἢ πολὺ ἀργά. Μιλήσαμε γιὰ ἕνα βιβλίο τοῦ Χερμάγιερ μὲ  τίτλο Οἱ μικρὲς χῆνες καὶ του ὁποίου συγγραφέας εἶναι κάποιος ποὺ λέγεται Καμπαλὶς ἢ Ἀντράλ. Τὸ Χερμάγιερ εἶναι τὸ ψευδώνυμό του. Πρόκειται γιὰ βιβλίο μεγαλειῶδες. Τὰ ἐπιδόρπια τὰ βουτήξαμε καὶ τὰ χώσαμε στὴν κούτα τοῦ σερβιτόρου. Ἦταν σύκα ξερὰ στὰ πιάτα ὅσων δὲν τοὺς ἀρέσουνε τὰ σύκα. Ἀλλάξαμε τὰ σύκα καὶ τὰ σταφύλια, ἀλλά, καθὼς χώναμε τὰ ἐπιδόρπια στὸ κουτί, ἀκούστηκε μιὰ φωνή: «Ἄ, ὄχι! ὄχι κι ἔτσι — εἴπαμε! Ἐκεῖ εἶναι τὰ ροῦχα μου γιὰ ὅταν μαγειρεύω καὶ τὰ σεντόνια του κρεβατιοῦ μου».

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.