ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ: Νοεμβρίου 2021

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2021

ΖΟΖΕΦΙΝ ΜΠΕΪΚΕΡ

Entrée au Panthéon de Joséphine Baker

Είδα την τελετή στο TV5. 
Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Α ΟΛΑ !
 
Ο σύνδεσμος εδώ.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΒΙΒΛΙΟ!

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΒΙΒΛΙΟ!

(Από κάθε άποψη: Μπέκετ και Καψάλης, και Μαμάης και Δαρδανοί!)

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2021

ΝΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ

ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ

ΝΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ

Θυμήθηκα αυτές τις μέρες

το σκύλο μας.

Αζόρ το βάφτισε η αδελφή μου

φοιτήτρια τότε στο διδασκαλικό κολλέγιο

φαντάζομαι το πήρε

από κάποιο αγγλικό μυθιστόρημα.

Γκρίζο το τρίχωμα του

αγέρωχο το σώμα του

κυκλοφορούσε στην αυλή

επιθεωρώντας κάθε γωνιά της.

Καλωσόριζε τα βράδια τον πατέρα

κινώντας την ουρά

μα και τη μέρα

γνώριζε από τις μυρωδιές, ποιος ξέρει,

κι ανάλογα φερότανε.

Φιλικό το γαύγισμα του

κι άλλοτε της διαμαρτυρίας

άλλαζε από την αύρα υποθέτω

που εκπέμπουνε οι άνθρωποι

κρύβοντας βαθιά τα συναισθήματα τους

κι άλλα πως είναι απ' έξω εκφράζουνε.

Μα το ζώο

που την αλήθεια αναζητά

και τη φιλία απ' τη φοβέρα ξεχωρίζει

δε ξεγελιέται

κι αλλοίμονο αν μιλούσανε οι σκύλοι

τόσα που ξέρουνε

και δεν τους ξεγελάει κανείς

μήτε χαμόγελο περαστικού μήτε

το γεια σου γείτονα αγαπητέ μου.

ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ

ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ

ΧΑΡΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

ΧΑΡΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

Εκδόθηκε από τους φίλους μας του ΔΙΑΥΛΟΥ ο τιμητικός τόμος στη μνήμη του Χάρη Κατσούλη. Του το χρωστούσαμε. Η Anastasia Parianou και ο Panayotis Kelandrias φρόντισαν μαζί με τον εκδότη για την αρτιότητα της έκδοσης. Αμέσως παρακάτω ακολουθεί το "Προοίμιο" του τόμου, γραμμένο από εμένα:

Στον ανά χείρας τόμο δημοσιεύονται κείμενα αφιερωμένα στη μνήμη του Χάρη Κατσούλη, του εμπνευσμένου συνάδελφου και πρωτίστως φίλου που είχαμε όλοι μας την αγαθή τύχη να συνυπηρετήσουμε στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Στην πολυσχιδή και ακέραιη προσωπικότητα, αλλά και στην επιστημονική εμβέλεια του Χάρη Κατσούλη οφείλεται τόσο η ίδρυση και του Πανεπιστημίου μας και του Τμήματός μας όσο και η υπεράσπισή του ως δημόσιου ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος. 
Το ανεκτίμητο χάρισμά του ήταν η οραματικότητα: όντας  και επιστήμονας και καλλιτέχνης έβλεπε πιο πέρα από όσο συνήθως βλέπουν οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι με ηγετική φυσιονωμία, κι έτσι οραματίστηκε ένα τμήμα μοναδικό στον ελληνικό πανεπιστημιακό χάρτη, που να υπερβαίνει τα φιλολογικά όρια (χωρίς όμως καθόλου να αγνοεί τη Φιλολογία) και να στρέφεται προς την πολυτεχνικότητα, που ορίζει τη μετάφραση και τη διερμηνεία σε υψηλό διεθνές επίπεδο. Η οραματικότητά του συνοδευόταν από τη συναδελφικότητα: υποδεχόταν όλους τους κατά καιρούς διδάσκοντες στο Τμήμα με πατρική αφοσίωση και τους οδηγούσε με νουθεσίες στον ευθύ ακαδημαϊκό δρόμο. Και συνάμα ήταν πάντοτε έτοιμος να συνδράμει με συμβουλές τους διοικητικούς υπαλλήλους του Ιδρύματος και να επιλύσει οποιοδήποτε πρόβλημα των φοιτητών, γιατί πίστευε ακράδαντα στην τριμερή λειτουργική σύνθεση του ακαδημαϊκού οργανισμού.
Στη μνήμη μας διατηρούμε πάντα ζωντανή την παρουσία του. Το ότι δώσαμε το όνομά του στη μεγαλύτερη αίθουσα διδασκαλίας του Τμήματός μας, το ότι τον ανακηρύξαμε ομότιμο καθηγητή την επαύριο της αφυπηρέτησής του και το ότι συνθέσαμε τον ανά χείρας τόμο στη μνήμη του είναι τα απολύτως ελάχιστα που θα μπορούσαμε να κάνουμε.