ANTONIO MACHADO
Ω
ΓΟΥΑΔΑΛΙΒΙΡ!
Ω
Γουαδαλκιβίρ!
Σε
είδε στην Καθόρλα που γεννιόσουν·
και
σήμερα πεθαίνεις στο Σανλούκαρ.
Μι’
ανάβρα με νερό καθάριο
κάτω
απ’ το πράσινο το πεύκο –
ήσουν
εσύ, και πώς, ω πώς κελάρυζες!
Σαν
κι εμένα, στη θάλασσα δίπλα,
ποτάμι
με γλυφά λασπόνερα, άραγε
ονειρεύεσαι
καθόλου τις πηγές σου;
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.