ΟΙ ΑΤΡΑΚΤΟΕΙΔΕΙΣ ΒΟΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΧΥΜΙΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΟΙ ΑΤΡΑΚΤΟΕΙΔΕΙΣ ΒΟΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΧΥΜΙΑΣ

Λαλούσε και στη γλώσσα της ανάβαν λίθοι

πολύτομοι και μύθοι αρθρώνονταν σπηλαίων

στ’ αλήθεια αστραφτερών που μυρμηγκιάζουν πλήθη

αυγερινών με δώρα ορνίθια χαρμοσύνης.

Πετράδια καίγαν στα τετράδια των ωραίων

ρημάτων της – της καλλικέλαδης εκείνης.

Ή γλάρος ή γλαρός κομήτης απεκρίθη

στην προσλαλιά της με δεξαμενές πηγαίων

θαυμάτων που χυνόντουσαν μ’ ευκρίνεια κρήνης.

ΦΙΝΤΕΛ

JUAN GELMAN

ΦΙΝΤΕΛ

θα πιάσουν να λένε ακριβώς για τον φιντέλ
τον μεγάλο οδηγητή που άναψε στην ιστορία μπουρλότο

και λοιπά και λοιπά και λοιπά
αλλά ο λαός τον φωνάζει το άλογο και είναι αλήθεια
ότι ο φιντέλ μιά μέρα καβάλα στον φιντέλ εξεχύθηκε

με το κεφάλι του καρφί μπροστά ενάντια στον πόνο ενάντια στον θάνατο
αλλά κι ακόμα παραπάνω ενάντια στης ψυχής τη σκόνη
η Ιστορία θα μιλήσει για τα ένδοξά του κατορθώματα
προτιμώ να τον θυμάμαι στο γύρισμα της μέρας εκείνης
που εκοίταξε τη γη του και είπε είμαι γη
που εκοίταξε το λαό του και είπε είμαι ο λαός
και ευθύς κατάργησε τους πόνους του λαού

σβήνοντας τα σκοτάδια του τη λήθη του
και μόνος του μ’ όλον τον κόσμο απέναντί του

έβγαλε στο σφυρί την ίδια την καρδιά του το μόνο που ’χε βιός
την ξεδίπλωσε στον αέρα σαν μεγάλη σημαία
σαν φωτιά που μπήκε να κάψει τη μαύρη νύχτα
σαν χτύπημα ερωτικό ίσια στα μούτρα του φόβου
σαν άνθρωπος που μπαίνει τρέμοντας στο ιερό του έρωτα
εσήκωσε την καρδιά του και την εκράδαινε στον αέρα
της έδωσε να φάει να πιεί να πυρποληθεί
ο φιντέλ είναι χώρα ολόκληρη
τον είδα με κυματισμούς χιλιάδων όψεων πάνω στην όψη του
η Ιστορία θα ξεκαθαρίσει η ίδια τους λογαριασμούς της εδώ
εγώ όμως τον είδα όταν ξεσηκώνονταν οι άνθρωποι στο διάβα του
καληνύχτα Ιστορία άνοιξε τις πύλες σου διάπλατα
περνάμε με τον φιντέλ με το άλογο

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

ΤΩ ΚΑΙΡΩ ΕΚΕΙΝΩ

CÉSAR CANTONI

ΤΩ ΚΑΙΡΩ ΕΚΕΙΝΩ

Τω καιρώ εκείνω ο πατέρας μου είχε πάπιες και κότες,

μα στο κοτέτσι υπήρχαν και χοίροι, ινδικά χοιρίδια και κουνέλια.

Έφτασε μάλιστα να βάλει και φασιανούς με χρώματα εξωτικά.

Οι κότες όλη μέρα και οι πάπιες έβγαιναν στο δρόμο

–ο πατέρας μου είχε ανοίξει μιά μικρή τρύπα στον τοίχο–

και γεμάτες χαρά σουλατσάριζαν σ’ όλη τη γειτονιά μας.

Όταν έβρεχε, απ’ τα ρείθρα δεν πρόφταινε ν’ αδειάσει το νερό

και ο δρόμος, που ήταν από χώμα, γινότανε λίμνη.

Οι πάπιες τότε κράταγαν τα ηνία του κόσμου – ηγεμόνευαν.

Όλοι ήξεραν πως οι πάπιες και οι κότες ήταν του πατέρα μου

και ουδείς τολμούσε ούτε φτερό να τους πειράξει. Μόνο οι τσιγγάνοι,

με τη συνήθειά τους να πολιορκούν τα ξένα πράγματα,

περιοδεύανε καμιά φορά στα μέρη μας, οπότε

έβγαινε αμέσως ο πατέρας μου να μαζέψει τα πουλιά

και δεν εγύριζε σπίτι προτού σηκωθούν να φύγουν οι άλλοι.

Τω καιρώ εκείνω πέρναγε κόσμος πολύς από εμάς.

Σαν καλός οικοδεσπότης ο πατέρας μου έσφαζε δυό-τρεις πάπιες ή κότες

Καλώντας τους επισκέπτες μας να φάνε και να πιούν.

Όταν πέθανε ο πατέρας μου, δεν άργησαν κι οι κότες και οι πάπιες

ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμά του, και το κοτέτσι μας έμεινε ακατοίκητο.

Η πρόοδος, εν τω μεταξύ, αφίχθη εν χορδαίς και οργάνοις.

Τώρα ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος· έχει και διαγράμμιση·

σε κάθε γωνιά υπάρχει αποχέτευση για τα όμβρια ύδατα

και, όπως και οι γέροι γείτονες, είμαστε κι εμείς λιγότερο καλά.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

ΤΟ ΣΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ

ALBERTO LAISECA

(του Γιουάν Χο, της Δυναστείας των Χαν)

ΤΟ ΣΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ

Αν και δεν τό ’χει συνήθειο,
άνοιξε απόψε τα φτερά του

ο κίτρινος ερωδιός

κι έπιασε όλη νύχτα να πετάει.

Δεν το συνηθίζουμε στην Κίνα·
συμβαίνει καμμιά όμως

κάποιος ν’ αφοπλίζει το Σινικό Τείχος
για να μένει η καρδιά αφρούρητη

κι εκτεθειμένη
κι έτσι να μπορεί και πάλι ν’ αγαπήσει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

ΖΥΛ ΣΥΠΕΡΒΙΕΛ!

JULES SUPERVIELLE

HERMÉTISME

Le secret au bord des lèvres
Semble dépasser un peu,
Émergeant de ses ténèbres
Il goûte à l’air du ciel bleu.

Pris de peur sous la lumière
Il ne sait plus où aller,
Il retourne à son repaire
Le cœur, et le fait trembler.

Là, sans honte d’être à nu
Il se fait bercer et plaindre,
Ne cherchez pas à l’atteindre,
Il ne vous appartient plus.

ΤΟ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΡΟ

ΤΖΩΡΤΖΗΣ ΠΑΝΟΣ

ΤΟ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟ ΚΟΥΤΣΟΥΡΟ

Ένα κομμάτι ξύλο

με αισθήματα

Σα κεφαλάκι μωρού

με πράσινη χαίτη

Όταν μπαίνει στη φωτιά

γίνεται έξαλλο

με πυρά μαλλιά

τσιρίζει και

αφρίζει

Ο ήλιος ουρανός

την δύση

το βόρειο σέλας

Η μαγεία της στάχτης

όταν ξεψυχάει

ΤΖΟΒΑΝΝΙ ΠΕΤΤΑ!

GIOVANNI PETTA

ATTESA

Verso di te mi conduce la notte
delle stelle che sembrano vicine
e degli aerei che vanno lontano
nell’alternare la luce e il mister

Alberi di una pianura vicina
oltre il nero di nuvole lontane
riflessi opachi, lampioni ormai stanchi
abitacoli di uomini soli

Voci e locali, risate distanti
pensieri piegati, vino e respiro
solitudini di musica e case

È la notte dei ricordi ammansiti
dal temporale, dal fumo e dal mare
che parte e ritorna, abbraccia e rifugge

ΑΛΒΕΡΤΟ ΛΑΪΣΕΚΑ!

ALBERTO LAISECA

(του Τσάο Τανγκ, της Δυναστείας των Τσιν)

ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΙΟΥ ΣΟΥ Η ΘΥΜΗΣΗ

Πέφτει η δροσιά,

πέφτει και βαραίνει κι άλλο το παλτό μου.
Ο ύπνος χορεύει μακριά μου –
περιφρονεί  τις πόρτες που τού ανοίγουνε τα μάτια μου

για όσο κρατάει ακόμα τούτ’ η νύχτα,
αφού αύριο θα πρέπει να περάσει

από ’ναν ερημότοπο με μπαμπουδοκάλαμα.

Σταλιά νερό δεν έχω,

του χαμογέλιου σου όμως η θύμηση

μπορεί ν’ αλλάξει και την απελπισία και τη μοίρα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.